Ανάμεσα στα πολυάριθμα σύνθετα ονόματα του Θεού, που βρίσκονται στη Βίβλο, υπάρχει το αξεπέραστα παρηγορητικό όνομα Γιαχβέ Σαβαώθ. Όπως όλα τα θεία ονόματα, το όνομα αυτό αποκαλύπτει μια ιδιότητα που κατέχει ο Θεός, που κανείς άλλος στον ουρανό ή στη γη δεν κατέχει στον ίδιο βαθμό. Η σπουδαιότητα του ονόματος υπογραμμίζεται απ’ το γεγονός ότι, απαντάται 250 φορές περίπου στη Βίβλο.
Η έννοια του Σαβαώθ
Η λέξη Σαβαώθ είναι πληθυντικός της λέξης τσαβά, που σημαίνει «στράτευμα». Συνεπώς Σαβαώθ σημαίνει στρατεύματα (πλήθος, δυνάμεις) με ειδική αναφορά για πόλεμο ή υπηρεσία. Το ερώτημα είναι, σε ποια σφαίρα ανήκουν τα στρατεύματα αυτά; Αρχικά, η λέξη, ίσως, αναφερόταν στα στρατεύματα του Ισραήλ (Α' Σαμουήλ 17:45), αλλά πολύ γρήγορα κατέληξε να περιλαμβάνει όλες τις ουράνιες δυνάμεις, που ήταν έτοιμες να εκτελέσουν τις εντολές του ΓΧΒΧ και διαθέσιμες στην ανάγκη του λαού του Θεού.[1]
Η σημασία του πλήρους ονόματος Γιαχβέ Σαβαώθ
Γιαχβέ Σαβαώθ είναι το όνομα του Θεού που Τον παρουσιάζει σαν τον ΚΥΡΙΟ των στρατευμάτων, των μυριάδων αγγέλων που μπορεί να συγκεντρώσει για να εκτελέσουν τις διαταγές Του. Είναι ο ΓΧΒΧ των ουρανίων δυνάμεων που ποτέ δεν ηττήθηκε. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που ο Ιησούς μια μέρα θα οδηγήσει κατά του μη αναγεννημένου κόσμου στα τέλη των αιώνων. Ο Ιωάννης περιγράφει το γεγονός αυτό ως εξής: «Και είδα τον ουρανό ανοιγμένο και να, ένα λευκό άλογο και Αυτός που καθόταν επάνω σ’ αυτό ονομαζόταν Πιστός και Αληθινός και κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη... Και τα στρατεύματα που ήσαν στον ουρανό Τον ακολουθούσαν πάνω σε λευκά άλογα... Και από το στόμα Του βγαίνει μια κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει με αυτή τα έθνη... Κι επάνω στο ιμάτιο και επάνω στον μηρό Του έχει γραμμένο το όνομα, ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ» (Αποκάλυψη 19:11, 14-16).
Η σχέση του Γιαχβέ Σαβαώθ με τον Ισραήλ
Είναι σημαντικό πως το όνομα αυτό αναφέρεται μόνο σ’ εποχές, που ο λαός του Θεού αντιμετώπιζε μια κρίσιμη ώρα στην ιστορία του, και βρισκόταν σε ανάγκη. Χρησιμοποιείται πάντοτε για να φανερώσει τον ΓΧΒΧ σαν τον Σωτήρα και προστάτη του λαού Του. Είναι το όνομα του Θεού για βοήθεια και παρηγοριά στον Ισραήλ σ’ εποχές διαίρεσης κι αποτυχίας. Ο Δαβίδ το χρησιμοποιεί σαν αποκορύφωμα σ’ έναν ένδοξο ύμνο νίκης (Ψαλμός 24:10). Είναι κοινό όνομα στους προφήτες: Ο Ιερεμίας το αναφέρει 88 φορές, ο Αγγαίος 14, ο Ζαχαρίας 50 φορές στο 14ο κεφάλαιο, ενώ ο Μαλαχίας 25 φορές.[2]
Ο Ιησούς του Ναυή και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Ιησ.Ν.5:13-15)
Εδώ, ο Κύριος αποκάλυψε τον Εαυτό Του στον Ιησού του Ναυή σαν Γιαχβέ Σαβαώθ, ο Κύριος των δυνάμεων. Στεκόταν μ’ ένα σπαθί στο χέρι μπροστά στον δούλο Του και διοικούσε ένα στρατό αγγέλων, ουράνιων στρατιωτών που ήταν έτοιμοι να αρχίσουν τη μάχη για τον Ισραήλ. Ο Θεός αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν Γιαχβέ Σαβαώθ μόνο σε όσους βάζουν στην καρδιά και το νου τους να ζήσουν μπροστά Του με αφιέρωση. Οι πιστοί αυτοί έχουν αποφασίσει ότι, θα πάνε στη γη της επαγγελίας, ανεξάρτητα το τι θα τους κοστίσει. Και είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν με οποιονδήποτε στέκεται ανάμεσα σ’ αυτούς και την πληρότητα των υποσχέσεων του Θεού.
Ακριβώς, ένας τέτοιος πιστός ήταν ο Ιησούς του Ναυή. Ήταν αποφασισμένος με όλη του την καρδιά και τη δύναμη να βαδίσει την απόσταση με τον ΚΥΡΙΟ. Ο άνθρωπος αυτός γεννήθηκε σε μια γενιά συμβιβασμού, πικρίας κι ανταρσίας. Όμως αυτός βγήκε έξω απ’ τον κύκλο των συνομηλίκων του και τράβηξε μια διαχωριστική γραμμή. Με τη στάση του δήλωνε: «Αρνούμαι να συμβιβαστώ σαν αυτό το πλήθος. Μέσα στην καρδιά μου έχω πείνα για τον Θεό. Και δεν πρόκειται να αφήσω τη βρωμιά και την απιστία αυτής της γενιάς να με διαφθείρει. Ξέρω ότι, έχω ακόμα πολλά να μάθω για τον ΚΥΡΙΟ. Έχει δώσει πολλές υποσχέσεις στον λαό Του και σκοπεύω να κρατηθώ από κάθε μια απ’ αυτές. Έτσι καθώς περνώ αυτή τη γραμμή ξέρω ότι, δεν υπάρχει για μένα πισωγύρισμα. Έστρεψα την καρδιά μου στο να βαδίσω όλον το δρόμο και να μπω στην ανάπαυση που ο Θεός υποσχέθηκε. Είμαι αποφασισμένος να αντισταθώ, να θυσιαστώ, να υπακούσω, να παραδοθώ. Θα κάνω ό,τι είναι αναγκαίο για να καταρρίψω όλα τα οχυρώματα που βρίσκονται ανάμεσα σε μένα και την ολοκληρωτική νίκη».
Ο Ιησούς του Ναυή αντιπροσωπεύει ένα άγιο υπόλοιπο που ζει την έσχατη αυτή ώρα. Σαν αυτόν, έτσι κι αυτοί που είναι ερωτευμένοι με τον Ιησού είναι αποφασισμένοι να βαδίσουν όλον τον δρόμο με τον ΚΥΡΙΟ. Η μοναδική κραυγή της καρδιάς τους είναι να βαδίσουν με αγιότητα αντάξια του Ιησού. Γι’ αυτό λαχταρούν να είναι ελεύθεροι από κάθε ψεύτικο πράγμα, κάθε οχύρωμα ανομίας, κάθε κυριαρχία αμαρτίας που τους περιτριγυρίζει. Αρνούνται να επιτρέψουν στη ζωή τους κάθε τι που μπορεί να τους βγάλει έξω από αυτόν τον προσδιορισμό. Δε θέλουν τίποτε από την απληστία, τη φήμη και τις ηδονές αυτού του κόσμου. Και σαν τον Ιησού του Ναυή έχουν περάσει τη διαχωριστική γραμμή. Έχουν αφήσει πίσω τους τον κόσμο και τα θέλγητρά του, μια για πάντα. Έχουν διασχίσει τον Ιορδάνη για να ακολουθήσουν τον ΚΥΡΙΟ μέσα στην πληρότητα των υποσχέσεών Του.
Ο Ιησούς του Ναυή ήταν ο ηγέτης μια νέας γενιάς Ισραηλιτών. Η προηγούμενη γενιά κατέληξε στο να πεθάνει στην έρημο λόγω της απιστίας της. Οι άνθρωποι αυτοί έζησαν κάτω από μια κατάρα, μέχρις ότου και ο τελευταίος τους πέθανε. Αλλά αυτή η πεινασμένη, νέα συντροφιά του Ιησού άρχισε να αναζητά τον Θεό. Ήταν έτοιμοι να κηρύξουν πόλεμο σε οποιοδήποτε εμπόδιο στεκόταν στο δρόμο τους και τους εμπόδιζε να μπουν στην πληρότητα της γης, που ο ΚΥΡΙΟΣ τους είχε υποσχεθεί.
Λίγο πριν πεθάνει ο Μωυσής, έλαβε μια υπερφυσική όραση του Θεού. Είδε τον ΚΥΡΙΟ «να ιππεύει τους ουρανούς για τη δική σου βοήθεια και μέσα στη μεγαλοπρέπειά Του επάνω στο στερέωμα» (Δευτερονόμιο 33:26). Ο Μωυσής είδε το Θεό να κρατάει ψηλά το λαό Του και να τους υποστηρίζει με τους αιώνιους βραχίονές Του από κάτω. Κι είπε: «ο αιώνιος Θεός είναι η καταφυγή σου κι υποστήριγμα είναι οι αιώνιοι βραχίονες» (εδ.27). Ήταν μια θαυμαστή αποκάλυψη. Όμως, στον Ιησού του Ναυή δόθηκε μια ακόμα πιο καθαρή εικόνα του ΚΥΡΙΟΥ. Στην όραση, που έλαβε, είδε αυτόν τον αναβάτη στον ουρανό να οδηγεί ένα στρατό, ένα στράτευμα ουρανίων όντων, που περίμεναν να τους ανατεθεί η επόμενη αποστολή τους.
Πιστεύω ότι η αποκάλυψη που έλαβε ο Ιησούς του Ναυή για τον Γιαχβέ Σαβαώθ έχει σημασία για κάθε αφιερωμένο πιστό του Ιησού σήμερα. Τώρα δα στρατιές ουρανίων όντων ιππεύουν μέσα από τα ουράνια για χάρη μας, περιμένοντας να τους ανατεθεί η επόμενη αποστολή, για να πολεμήσουν για χάρη μας. Βρίσκονται σ’ όλον τον κόσμο, ένας λόχος εδώ, ένα τάγμα εκεί. Είναι οι αόρατες δυνάμεις του ουρανού, που πολεμούν ενάντια στις αρχές και τις εξουσίες του σκότους.
Ο Ιησούς του Ναυή σχεδίαζε την κατάρριψη των τειχών
Καθώς ο Ιησούς κοίταζε τα απόρθητα τείχη της Ιεριχώ, το μυαλό του πρέπει να δούλευε ασταμάτητα: «Πώς μπορώ να μπω μέσα σ’ ένα τόσο ισχυρό οχύρωμα, όταν ό,τι έχω στη διάθεσή μου είναι ένας ανεκπαίδευτος στρατός με λίγα σπαθιά; Μήπως να σκάψουμε κάτω από τα τείχη; Μήπως να σκαρφαλώσουμε στα τείχη; Μήπως να κάψουμε τις πύλες;»
Ο Θεός, προφανώς, τον άφησε να κάνει τα στρατήγικά του σχέδια, μέχρις ότου απλά δεν υπήρχε τίποτε άλλο να σχεδιάσει. Τελικά πρέπει να κατάλαβε ότι δεν υπήρχε ανθρώπινος τρόπος για να περάσει μέσα απ’ αυτά τα τείχη. Η κατάσταση ήταν απελπιστική. Έπρεπε να το πάρει απόφαση: έπρεπε να γίνει ένα θαύμα. Μπορεί να προσευχήθηκε: «Θεέ μου, αν δεν αναλάβεις αυτό το έργο, δεν μπορεί να γίνει».
Τότε ξαφνικά ένας άνδρας εμφανίστηκε μπροστά του κρατώντας ένα σπαθί. Η Γραφή περιγράφει τη σκηνή ως εξής: «Κι όταν ο Ιησούς ήταν κοντά στην Ιεριχώ, ύψωσε τα μάτια του κι είδε και να, στεκόταν απέναντί του ένας άνθρωπος και η ρομφαία ήταν στο χέρι του γυμνωμένη. Και καθώς ο Ιησούς πλησίασε του είπε: Δικός μας είσαι ή από τους εχθρούς μας; Κι εκείνος είπε: Όχι, αλλά εγώ είμαι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του Κυρίου, τώρα ήρθα. Κι ο Ιησούς έπεσε με το πρόσωπό του πάνω στη γη και προσκύνησε. Και του είπε: Τι προστάζει ο κύριός μου στο δούλο του; Κι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του ΚΥΡΙΟΥ είπε στον Ιησού: Λύσε το υπόδημά σου από τα πόδια σου, επειδή ο τόπος, πάνω στον οποίον στέκεσαι, είναι άγιος. Και ο Ιησούς το έκανε» (Ιησ.Ν.5:13-15).
Πιστεύω, όπως και οι περισσότεροι μελετητές της Βίβλου, ότι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του ΚΥΡΙΟΥ ήταν ο Ιησούς. Ο Ιησούς του Ναυή προφανώς Τον αναγνώρισε, ότι ήταν ο ΓΧΒΧ. Αλλοιώς, ποτέ δε θα έσκυβε για να Τον προσκυνήσει. Δεν μπορούσε να προσκυνήσει έναν άγγελο.
Ο Ιησούς Του φώναξε: «Είσαι μαζί μας ή εναντίον μας;» Με την πρώτη ματιά, η απάντηση του Αρχιστρατήγου φαίνεται κοφτή, ψυχρή και συμπυκνωμένη. Αποφεύγει να απαντήσει άμεσα την ερώτησή του λέγοντας: «Εγώ είμαι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του Κυρίου», που στα εβραϊκά η φράση μεταφράζεται σαν: «Έχω έρθει σαν Γιαχβέ Σαβαώθ». Δηλαδή λέει: «Έκανες λάθος ερώτηση, Ιησού. Δεν υπάρχει μεριά για μένα με την οποία να είμαι. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι ανάμεσα σε σένα και την Ιεριχώ. Είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στον ΓΧΒΧ και τις δυνάμεις του Σατανά. Και Εγώ είμαι ο Γιαχβέ Σαβαώθ, ο Αρχιστράτηγος του ουράνιου στρατεύματος του ΚΥΡΙΟΥ. Πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν είναι δική σου μάχη, αλλά δική μου».
Εδώ είναι το κλειδί για κάθε νίκη. Έχεις περάσει τον Ιορδάνη, έχεις περιτμηθεί, είσαι ασφαλής με το αίμα, όμως εξακολουθείς να αντιμετωπίζεις μια αδυσώπητη μάχη. Ο πόλεμος αυτός είναι εντελώς πέρα από τη δύναμή σου και την ικανότητά σου. Κι ο ΚΥΡΙΟΣ έρχεται σε σένα με μια ισχυρή διαβεβαίωση: «Πρέπει να δεις ότι η μάχη αυτή δεν είναι δική σου, αλλά δική Μου. Έχω δεσμευτεί να κάνω όλον τον πόλεμο για χάρη σου».
Ο Ιησούς, αμέσως κατάλαβε αυτήν την αποκάλυψη της δύναμης του Θεού. Πρέπει να ανακουφίστηκε πλήρως και παρέδωσε τα όπλα. Ίσως και να είπε: «Σ’ ευχαριστώ, ΚΥΡΙΕ. Δεν είχα κάποιο σχέδιο». Φαντάζομαι την απάντηση του Αρχιστράτηγου: «Φυσικά και δεν είχες. Δεν υπάρχει σχέδιο για τον άνθρωπο σ’ αυτό το είδος του πολέμου. Η μάχη είναι όλη δική Μου».
Ο διάβολος είχε διεισδύσει στην Ιεριχώ χρόνια πριν φτάσουν οι Ισραηλίτες, εξασφαλίζοντας ότι ήταν περιτειχισμένη απ’ τις δικές του αόρατες δυνάμεις. Ήταν πλήρως ενημερωμένος για την υπόσχεση του Θεού, να δώσει τη γη στον Ισραήλ. Έτσι, οδήγησε τις δαιμονικές του δυνάμεις να ταμπουρωθούν μέσα στην πόλη με κάθε νοητό εξοπλισμό. Ήταν μια μαζική προσπάθεια της κόλασης να εμποδίσει το σπέρμα, να μην το αφήσει να προχωρήσει μπροστά στην εκπλήρωσή του, στον ερχόμενο Μεσσία.
Όταν ο Μεσσίας εμφανίστηκε στον Ιησού, ακρίβως αυτό του εξήγησε: «Ιησού, ο εχθρός περιτείχισε την Ιεριχώ με αόρατες δυνάμεις του σκότους. Θα χρειαστεί ένας αόρατος στρατός απ’ τη δόξα για να τους καταρρίψει. Γι’ αυτό, έρχομαι σε σένα τώρα σαν Γιαχβέ Σαβαώθ, Αρχιστράτηγος του Κυρίου των δυνάμεων. Έχω κάτω απ’ τις διαταγές μου ένα τεράστιο, ισχυρό στράτευμα, με στρατιώτες, άμαξες κι άλογα, για το οποίο δεν ξέρεις τίποτα. Αυτή δεν είναι η μάχη σου, είναι του ΚΥΡΙΟΥ. Και το στράτευμα των ουρανίων όντων, που ενεργεί με τις διαταγές μου, θα ρίξει αυτά τα τείχη. Θα εξαφανίσουν την Ιεριχώ από το πρόσωπο της γης για πάντα. Η δουλειά σου στη μάχη αυτή είναι απλά να συνεχίσεις να προχωράς. Απλά, βάδιζε με υπακοή στο Λόγο Μου. Τα αόρατα στρατεύματα θα δράσουν, κατεδαφίζοντας αυτό το οχύρωμα».
Πολλοί Χριστιανοί, σήμερα, συντρίβονται καθώς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα οχυρώματά τους. Όταν βλέπουν την Ιεριχώ μπροστά τους πανύψηλη, πανικοβάλλονται. Και καθώς σκέφτονται να πολεμήσουν τον εχθρό, αρχίζουν να παραλύουν. Πολύ σύντομα, ο εχθρός τούς κάνει να υποχωρήσουν στην έρημο και τους πείθει ότι έχουν μείνει αβοήθητοι μέχρι το τέλος της ζωής τους. Αλλά ο Γιαχβέ Σαβαώθ εμφανίζεται και τους καθησυχάζει με τα λόγια αυτά: «Δεν πρέπει να φοβάσαι τον εχθρό αυτόν. Απλά μπες κάτω από το αίμα. Θα σε σκεπάσω με κάθε μέσο θεϊκής προστασίας. Συνέχισε να βαδίζεις και να μου μιλάς. Σύντομα θα πολεμήσω για χάρη σου. Έχω έναν ολόκληρο στρατό στη διάθεσή Μου, για να πολεμήσει ενάντια στην Ιεριχώ σου. Πρέπει να ξέρεις ότι, οι δυνάμεις μου είναι πάντα απασχολημένες, για χάρη σου».
Καθώς ο Ισραήλ συνέχιζε να προχωρά προς την Ιεριχώ, ένας ανεμοστρόβιλος από δραστηριότητες συνέβαινε σιωπηλά στον αόρατο κόσμο. Άρχοντες της δόξας συγκρούονταν με τις εξουσίες της κόλασης. Και κάθε μέρα, καθώς οι Ισραηλίτες βάδιζαν γύρω απ’ την Ιεριχώ, οι δυνάμεις του Γιαχβέ Σαβαώθ ήταν απασχολημένες στο να υπονομεύουν τα τείχη της πόλης. Χαλάρωναν κάθε τούβλο και αποδυνάμωναν τα θεμέλια.
Τι νομίζεις ότι σκέφτονταν οι Ισραηλίτες, καθώς βάδιζαν καθημερινά γύρω από τα τείχη της πόλης; Ίσως και να αμφέβαλλαν για τη μάχη. Στο κάτω – κάτω στη διάρκεια όλης της εβδομάδας που βάδιζαν, ποτέ δεν είδαν κάποια ένδειξη ότι ο Θεός ήταν εν δράσει. Απλά βάδιζαν την ημέρα κι επέστρεφαν στο στρατόπεδο τη νύχτα. Ούτε μια φορά στη διάρκεια της εβδομάδας, δεν είδαν κάποια ορατά αποτελέσματα του έργου των ουρανίων δυνάμεων.
Τέλος έφτασε η 7η μέρα. Υπακούοντας στην εντολή του Θεού, οι Ισραηλίτες σάλπιγξαν με τις τρομπέτες τους και τα ισχυρά τείχη της Ιεριχώ σωριάστηκαν κάτω. Ίσως δεν μπορούμε να φανταστούμε τον εκκωφαντικό κρότο που δημιουργήθηκε από τη μεγάλη κατάρρευση, καθώς το, εδώ και αιώνες, οχύρωμα του εχθρού εκμηδενίστηκε. Όμως, δεν ήταν η κραυγή των Ισραηλιτών που κετέρριψε αυτά τα τείχη. Ήταν τα στρατεύματα του ΓΧΒΧ που τα έρριξαν κάτω με υπερφυσική δύναμη.
Τι γίνεται με το οχύρωμα του εχθρού στη ζωή σου; Για χρόνια έχεις ζήσει μ’ αυτό και το απεχθάνεσαι, αλλά ποτέ δεν το έχεις νικήσει. Καθώς τώρα το αντιμετωπίζεις, δε ξέρεις τι να κάνεις. Είναι καιρός να κηρύξεις τον πόλεμο στην Ιεριχώ σου. Παράτησε κάθε ελπίδα ότι, μπορείς να τη νικήσεις με τη δική σου δύναμη και θέληση. Αντίθετα, γονάτισε στη δύναμη του Πνεύματος. Δώσε το σπαθί σου στον Θεό κι εμπιστεύσου την υπόσχεσή Του, ότι θα νικήσει όλους τους εχθρούς σου. Θα ανακαλύψεις τον Γιαχβέ Σαβαώθ, τον Κύριο των δυνάμεων. Και θα Τον δεις να εργάζεται για σένα. Απλά ο ρόλος σου είναι να συνεχίσεις να προχωράς προς τα εμπρός με πίστη και υπακοή. Μη λιποψυχήσεις ούτε να απελπιστείς. Μείνε πιστός στο να συνεχίσεις να βαδίζεις με τον Ιησού. Αυτός είναι ο Αρχιστράτηγος των δυνάμεων του ΚΥΡΙΟΥ κι είναι πιστός στο να ρίξει το οχύρωμά σου. Έδωσε στον Ισραήλ συγκεκριμμένες οδηγίες για τη μάχη και θα δώσει και σε σένα οδηγίες για το μονοπάτι σου. Μπορείς να Τον εμπιστευτείς ότι, θα οδηγήσει τις αγγελικές στρατιές Του για να εκτελέσουν την εντολή Του για χάρη σου.
Φυσικά, μπορούμε να απογοητευτούμε στη μάχη μας αυτή κατά της Ιεριχώ, αν δεν δούμε άμεσα αποτελέσματα. Ίσως σκεφτούμε: «Προχωρώ μπροστά με υπακοή, όπως ακριβώς μου είπε ο ΚΥΡΙΟΣ. Τον εμπιστεύομαι με όλη μου την καρδιά, και δεν φοβάμαι πια. Αλλά το οχύρωμα αυτό συνεχίζει να είναι μέσα μου. Δεν το βλέπω καθόλου να μετατοπίζεται. Εργάζεται άραγε ο ΚΥΡΙΟΣ μέσα μου ή όχι; Πού είναι τα αποτελέσματα;»
Πρέπει να θυμάσαι το παράδειγμα του Ισραήλ στην Ιεριχώ. Οι πιστοί αυτοί του ΚΥΡΙΟΥ δεν μπορούσαν να δουν τη μάχη, που γινόταν στα επουράνια. Αλλά στον αόρατο κόσμο, τα στρατεύματα του Θεού κέρδιζαν τη μια νίκη μετά την άλλη. Και την 7η μέρα το μεγάλο στράτευμα φώναξε: «Ας τελειώσουμε τη δουλειά». Έρριξαν τα τείχη, συντρίβοντας όλα τα οικοδομήματα που ήταν στην Ιεριχώ. Κι έτρεψαν σε φυγή κάθε σατανικό υπερασπιστή.
Με παρόμοιο τρόπο, μπορεί να μη δεις άμεσα αποτελέσματα. Όμως, ενόσω βαδίζεις με τον Ιησού, προχωρώντας μπροστά με πίστη, πλήρως πεπεισμένος ότι είσαι ασφαλής με το αίμα, τα στρατεύματα του ΚΥΡΙΟΥ διεξάγουν πόλεμο για σένα με τις δαιμονικές δυνάμεις, που έχουν ταμπουρωθεί στο οχύρωμά σου. Και μπορείς να αναπαυθείς με τη βεβαιότητα ότι, η Ιεριχώ σου θα καταρριφθεί. Ο Γιαχβέ Σαβαώθ, ο Κύριος των δυνάμεων, εργάζεται για σένα. Έτσι, απλά συνέχισε να προχωράς. Η ημέρα της τελικής σου νίκης, σύντομα θα έρθει.
Η Άννα και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Α' Σαμουήλ 1:1-2:20)
Για πρώτη φορά το όνομα Γιαχβέ Σαβαώθ χρησιμοποιείται στην Α' Σαμουήλ: Οι Φιλισταίοι, λαός πολεμικός, είχαν κινηθεί για να καθυποτάξουν τον λαό του Θεού. Η ιεροσύνη μέσω των γιων του Ηλί, είχε εκφυλιστεί σ’ έναν διεστραμμένο θεσμό. Ο λαός οδηγιόταν μακριά απ’ την αληθινή κι ευπρόσδεκτη λατρεία. Ήταν εποχή μεγάλου κινδύνου. Απ’ έξω οι Φιλισταίοι διέσχιζαν τα σύνορα για να ταλαιπωρήσουν τους Ισραηλίτες. Από μέσα, μέσω της διαφθοράς, οι ιερείς έσβηναν τα τελευταία υπολείμματα πνευματικής ζωής. Μπορούσε να γίνει κάτι για να αναχαιτιστεί η πλημμύρα, να αλλάξει η πορεία και να διορθωθεί η κρίσιμη αυτή κατάσταση;
Ο Θεός πάντα έχει τα σκεύη Του. Υπήρχε μια άγνωστη κι ασήμαντη γυναίκα, με καρδιά γεμάτη πάθος για τη δόξα του Θεού και για το έθνος της. Το όνομά της ήταν Άννα, μια απ’ τις δυο συζύγους (η άλλη λεγόταν Φενίννα), του Ελκανά. Η Άννα ήταν άτεκνη κι η αντίζηλός της Φενίννα την παρόξυνε. Ο σαρκασμός και η ντροπή που υπέφερε, πρέπει να ήταν υπερβολικοί. Μια μέρα η οικογένεια κατέβηκε στη Σηλώ, την προσωρινή τοποθεσία της Σκηνής και της ιεροσύνης, που είχε τώρα διαφθαρεί. Εκεί στη Σκηνή, η Άννα εξέχεε την καρδιά της στον Θεό. Με τα συνηθισμένα πρότυπα θα περίμενε κανείς η Άννα να προσευχόταν για ένα παιδί για να ευχαριστήσει τον άντρα της και για να σταματήσει τα σκληρά λόγια της Φενίννα. Στην ασυνήθιστη όμως προσευχή της αναφέρει για πρώτη φορά το όνομα του Γιαχβέ Σαβαώθ, του ΚΥΡΙΟΥ των δυνάμεων: «Κι ευχήθηκε μια ευχή, λέγοντας: ΚΥΡΙΕ των δυνάμεων (Γιαχβέ Σαβαώθ), αν πραγματικά επιβλέψεις στην ταπείνωση της δούλης σου, και με θυμηθείς, και δεν ξεχάσεις τη δούλη σου, αλλά δώσεις στη δούλη σου ένα αρσενικό παιδί, τότε θα το δώσω στον ΚΥΡΙΟ για όλες τις μέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα περάσει από το κεφάλι του» (Α' Σαμουήλ 1:10-11). Ήθελε ένα γιο για να τον ξαναδώσει στο Θεό, ώστε να γίνει όργανο στα χέρια του Θεού, για να καθαρίσει την ιεροσύνη και να ξαναφέρει το έθνος στον ΚΥΡΙΟ.
Η χρήση του ονόματος Γιαχβέ Σαβαώθ από την Άννα αυτή τη χρονική στιγμή είναι σχετική. Αναγνωρίζει ότι ο ΚΥΡΙΟΣ, ηγέτης ενός πλήθους αγγελικών όντων, του στρατεύματος του ουρανού, δεν θα έσωζε τον Ισραήλ από τους εισβολείς Φιλισταίους, αν αυτοί δεν μετάνιωναν και δεν επέστρεφαν και πάλι στο Θεό. Αναγνωρίζει ότι ο Θεός δεν προσφέρεται να ελευθερώσει έναν λαό, που ζει σε ανυπακοή και συμβιβάζεται με την αμαρτία.
Το αίτημά της πραγματοποιήθηκε κι απέκτησε ένα γιο, τον Σαμουήλ που θα γινόταν μια απ’ τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες της Βίβλου. Έφερε τον Ισραήλ ξανά στον ΚΥΡΙΟ και γεφύρωσε την περίοδο μεταξύ Κριτών και Βασιλιάδων του Ισραήλ. Άπαξ κι η Άννα επικαλέστηκε τον ΚΥΡΙΟ των δυνάμεων να πολεμήσει τις μάχες της, ο αγώνας ήταν άνισος, η έκβαση βέβαιη. Οι Φιλισταίοι δεν είχαν ούτε μια πιθανότητα.
Ο Δαβίδ και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Α' Σαμουήλ 17:1-51)
Ο καιρός πέρασε κι ήρθε μια μέρα που οι Φιλισταίοι στήθηκαν για μάχη στη κοιλάδα Ηλά. Μαζί τους είχαν έναν γίγαντα πολεμιστή, το Γολιάθ, που προκαλούσε καθημερινά το στρατό του Ισραήλ (εδ.8-11). Μια μέρα ήταν παρών ένας νέος που τον έλεγαν Δαβίδ, από τη φυλή του Ιούδα, και ρώτησε: «Ποιος είναι αυτός ο απερίτμητος Φιλισταίος ώστε να εξουθενώνει τα στρατεύματα του ζωντανού Θεού;» (εδ.26β). Ή ο νεαρός αυτός ήταν τρελός κι έσπευδε εκεί που οι πιο ώριμοι, καλλίτερα εκπαιδευμένοι κι έμπειροι στρατιώτες φοβόντουσαν να πάνε, ή ήξερε κάτι που αυτοί αγνοούσαν.
Ο βασιλιάς Σαούλ ικανοποίησε το αίτημά του, να αντιμετωπίσει τον γίγαντα πολεμιστή, γιατί κανείς άλλος δεν τολμούσε να πάει. Ο Δαβίδ κατέβηκε στη κοιλάδα Ηλά για να συναντήσει τον Γολιάθ, σε μια θανάσιμη μονομαχία. Οι άγριοι Φιλισταίοι στέκονταν πάνω στο βουνό απ’ τη μια πλευρά της κοιλάδας κι οι φοβισμένοι Ισραηλίτες απ’ την άλλη. Κάτω στην πεδιάδα, ένας γίγαντας αντιμετώπιζε ένα παλικάρι, ένα σπαθί, ένα δόρυ και μια ασπίδα αντιμετώπιζαν μια σφεντόνα και 5 πέτρες. Ποτέ δεν υπήρξε πιο άνιση μάχη κι η έκβαση πιο αναμενόμενη. «Κι όταν ο Φιλισταίος κοίταξε ολόγυρά του κι είδε τον Δαβίδ, τον καταφρόνησε. Επειδή ήταν παιδί και ξανθός κι ωραίος στην όψη. Κι ο Φιλισταίος είπε στον Δαβίδ: Σκύλος είμαι εγώ, ώστε έρχεσαι σε μένα με ράβδους; Και ο Φιλισταίος καταράστηκε τον Δαβίδ στους θεούς του... Και ο Δαβίδ είπε στον Φιλισταίο: Εσύ έρχεσαι εναντίον μου με ρομφαία και δόρυ και ασπίδα. Εγώ, όμως, έρχομαι εναντίον σου στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ των δυνάμεων (Γιαχβέ Σαβαώθ), του Θεού των στρατευμάτων του Ισραήλ, που εσύ εξουθένωσες. Αυτή την ημέρα ο ΚΥΡΙΟΣ θα σε παραδώσει στο χέρι μου… Για να γνωρίσει όλη η γη ότι υπάρχει Θεός στον Ισραήλ. Και ολόκληρο αυτό το πλήθος θα γνωρίσει ότι ο ΚΥΡΙΟΣ δεν σώζει με ρομφαία και δόρυ. Επειδή του ΚΥΡΙΟΥ είναι η μάχη...» (εδ.42-47). Η μάχη ήταν άνιση, η έκβαση σίγουρη. Ο Γιαχβέ Σαβαώθ, πολεμούσε για τον Δαβίδ και ο Γολιάθ δεν είχε την παραμικρή πιθανότητα. Το μάθημα δεν πρέπει να ξεχαστεί. Όταν βρίσκεσαι σε μάχη και ο ΚΥΡΙΟΣ των δυνάμεων είναι με το μέρος σου, τότε είναι αδύνατο να χάσεις.
Ο Ηλίας και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Α' Βασιλέων 18:22-40)
Πάνω από τη Μεσόγειο, στο Β. Ισραήλ, στη σημερινή Χάιφα, υψώνεται μεγαλόπρεπα το όρος Κάρμηλος. Εκεί, τον 8ο αιώνα π.Χ., ένας θαρραλέος προφήτης του Θεού ρίχνει το γάντι της πρόκλησης στον αποστάτη Ισραήλ: «Κι ο Ηλίας πλησίασε σε ολόκληρο τον λαό και είπε: Μέχρι πότε χωλαίνετε ανάμεσα σε δυο φρονήματα; Αν ο Γιαχβέ είναι Θεός, ακολουθείτε Αυτόν. Αλλά αν ο Βαάλ, ακολουθείτε τούτον. Κι ο λαός δεν του απάντησε ούτε ένα λόγο. Τότε, ο Ηλίας είπε στο λαό: Εγώ μόνος απέμεινα προφήτης του Κυρίου. Ενώ οι προφήτες του Βαάλ είναι 450 άνδρες» (εδ.21). Ένα πραγματικά δραματικό θέαμα θα ακολουθούσε. Ένας βωμός και μια θυσία ετοιμάστηκαν και συμφωνήθηκε ότι, ο Θεός που θα κατάκαιε τη θυσία, θα ήταν ο αληθινός Θεός. Ο Ηλίας είπε στους ψευδοπροφήτες του Βαάλ: «Επικαλεστείτε το όνομα των θεών σας κι εγώ θα επικαλεστώ το όνομα του Γιαχβέ. Κι ο Θεός που θα εισακούσει με φωτιά, αυτός ας είναι ο Θεός» (εδ.24).
Ο Ηλίας, σε μια εποχή αποστασίας, ήταν μοναχικός προφήτης, ενώ οι προφήτες του Βαάλ ήταν 450. Στο ξεκίνημα της συμπλοκής ο Ηλίας είπε: «Ζει ο Γιαχβέ Σαβαώθ, μπροστά στον Οποίο παραστέκομαι, ότι σήμερα θα εμφανιστώ σ’ αυτόν» (εδ.18:15). Ο Ηλίας εμφανίστηκε στον άνομο βασιλιά Αχαάβ και στους προφήτες του στο όνομα του Γιαχβέ Σαβαώθ, του ΚΥΡΙΟΥ που θα πολεμούσε τις μάχες του. Η συμπλοκή ήταν άνιση, η έκβαση σίγουρη. Οι προφήτες του Βαάλ δεν είχαν την παραμικρή πιθανότητα. Το αίμα των άνομων ιερέων θα έτρεχε στον χείμαρρο Κισσών την ίδια εκείνη μέρα.
Ο Ελισσαιέ και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Β' Βασιλέων 6:8-23)
Τα χρόνια πέρασαν, το σκηνικό άλλαξε και παρουσιάστηκε ξανά μια περίπτωση, όπου ένας από τους πιο εκλεκτούς υπηρέτες του Θεού βρισκόταν σε κίνδυνο. Ο βασιλιάς της Συρίας είχε στείλει στρατεύματα να παγιδέψουν τον προφήτη Ελισσαιέ στην πόλη Δοθάν. Στη διάρκεια της νύχτας ένας μεγάλος αριθμός στρατιωτών, πλήρως εξοπλισμένων, μετακινήθηκαν στο μέρος αυτό. Η ενέδρα στήθηκε, η παγίδα ήταν έτοιμη να αναπτυχθεί. Ο υπηρέτης του Ελισσαιέ ανακάλυψε τον κίνδυνο και προειδοποίησε τον προφήτη γι’ αυτό, που θεωρούσε σαν χαμένη υπόθεση: «Κι όταν το πρωί ο υπηρέτης του ανθρώπου του Θεού σηκώθηκε και βγήκε, να, στρατός είχε περικυκλώσει την πόλη με άλογα και άμαξες. Κι ο υπηρέτης του είπε σ’ αυτόν: Ω, κύριε! Τι θα κάνουμε; Κι εκείνος είπε: Μη φοβάσαι, επειδή περισσότεροι είναι αυτοί που είναι μαζί μας, παρά εκείνοι που είναι μαζί τους. Κι ο Ελισσαιέ προσευχήθηκε και είπε: ΚΥΡΙΕ, άνοιξε, παρακαλώ, τα μάτια του για να δει. Κι ο ΚΥΡΙΟΣ άνοιξε τα μάτια του υπηρέτη κι είδε. Και να, το βουνό ήταν γεμάτο από άλογα και πύρινες άμαξες γύρω απ’ τον Ελισσαιέ» (εδ.15-17).
Ο προφήτης προσευχήθηκε: «Κύριε, άνοιξε, παρακαλώ τα μάτια του για να δει». Υπάρχει μια σφαίρα, που το φυσικό μάτι δεν μπορεί να δει και το φυσικό αυτί δεν μπορεί να ακούσει. Για λίγα λεπτά, ο Θεός τράβηξε την κουρτίνα, για να επιτρέψει στον υπηρέτη του Ελισσαιέ να δει ένα μεγάλο στράτευμα αγγελικών όντων. Αριθμητικά, αυτοί ήταν πολύ περισσότεροι από τις δυνάμεις εκείνες που βοηθούσαν τα στρατεύματα του βασιλιά της Συρίας. Κανείς δεν μπορούσε να αγγίξει τον Ελισσαιέ, όσο αυτός έμενε πίσω από την προστατευτική ασπίδα του Γιαχβέ Σαβαώθ, του ΚΥΡΙΟΥ, που μπορεί να συγκεντρώσει ένα αναρίθμητο πλήθος αγγελικών δυνάμεων, για να εκτελέσουν τις εντολές Του.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ο Θεός, που έθεσε ένα προστατευτικό τείχος αγγέλων γύρω απ’ την Άννα στη Σηλώ, τον Δαβίδ στην κοιλάδα Ηλά, τον Ηλία στο Κάρμηλος και τον Ελισσαιέ στη Δοθάν, θα θέσει έναν προστατευτικό φράκτη γύρω από σένα, αν περπατάς δια πίστεως στη δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο Γιαχβέ Σαβαώθ, ο ΚΥΡΙΟΣ των δυνάμεων, που προστατεύει με δύναμη τον λαό Του.
Και θα τελειώσουμε με ένα εδάφιο από τον Ψαλμό 46: «Ο ΚΥΡΙΟΣ των δυνάμεων είναι μαζί μας. Προπύργιό μας είναι ο Θεός του Ιακώβ» (εδ.7,11).
Η έννοια του Σαβαώθ
Η λέξη Σαβαώθ είναι πληθυντικός της λέξης τσαβά, που σημαίνει «στράτευμα». Συνεπώς Σαβαώθ σημαίνει στρατεύματα (πλήθος, δυνάμεις) με ειδική αναφορά για πόλεμο ή υπηρεσία. Το ερώτημα είναι, σε ποια σφαίρα ανήκουν τα στρατεύματα αυτά; Αρχικά, η λέξη, ίσως, αναφερόταν στα στρατεύματα του Ισραήλ (Α' Σαμουήλ 17:45), αλλά πολύ γρήγορα κατέληξε να περιλαμβάνει όλες τις ουράνιες δυνάμεις, που ήταν έτοιμες να εκτελέσουν τις εντολές του ΓΧΒΧ και διαθέσιμες στην ανάγκη του λαού του Θεού.[1]
Η σημασία του πλήρους ονόματος Γιαχβέ Σαβαώθ
Γιαχβέ Σαβαώθ είναι το όνομα του Θεού που Τον παρουσιάζει σαν τον ΚΥΡΙΟ των στρατευμάτων, των μυριάδων αγγέλων που μπορεί να συγκεντρώσει για να εκτελέσουν τις διαταγές Του. Είναι ο ΓΧΒΧ των ουρανίων δυνάμεων που ποτέ δεν ηττήθηκε. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που ο Ιησούς μια μέρα θα οδηγήσει κατά του μη αναγεννημένου κόσμου στα τέλη των αιώνων. Ο Ιωάννης περιγράφει το γεγονός αυτό ως εξής: «Και είδα τον ουρανό ανοιγμένο και να, ένα λευκό άλογο και Αυτός που καθόταν επάνω σ’ αυτό ονομαζόταν Πιστός και Αληθινός και κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη... Και τα στρατεύματα που ήσαν στον ουρανό Τον ακολουθούσαν πάνω σε λευκά άλογα... Και από το στόμα Του βγαίνει μια κοφτερή ρομφαία, για να χτυπάει με αυτή τα έθνη... Κι επάνω στο ιμάτιο και επάνω στον μηρό Του έχει γραμμένο το όνομα, ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ» (Αποκάλυψη 19:11, 14-16).
Η σχέση του Γιαχβέ Σαβαώθ με τον Ισραήλ
Είναι σημαντικό πως το όνομα αυτό αναφέρεται μόνο σ’ εποχές, που ο λαός του Θεού αντιμετώπιζε μια κρίσιμη ώρα στην ιστορία του, και βρισκόταν σε ανάγκη. Χρησιμοποιείται πάντοτε για να φανερώσει τον ΓΧΒΧ σαν τον Σωτήρα και προστάτη του λαού Του. Είναι το όνομα του Θεού για βοήθεια και παρηγοριά στον Ισραήλ σ’ εποχές διαίρεσης κι αποτυχίας. Ο Δαβίδ το χρησιμοποιεί σαν αποκορύφωμα σ’ έναν ένδοξο ύμνο νίκης (Ψαλμός 24:10). Είναι κοινό όνομα στους προφήτες: Ο Ιερεμίας το αναφέρει 88 φορές, ο Αγγαίος 14, ο Ζαχαρίας 50 φορές στο 14ο κεφάλαιο, ενώ ο Μαλαχίας 25 φορές.[2]
Ο Ιησούς του Ναυή και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Ιησ.Ν.5:13-15)
Εδώ, ο Κύριος αποκάλυψε τον Εαυτό Του στον Ιησού του Ναυή σαν Γιαχβέ Σαβαώθ, ο Κύριος των δυνάμεων. Στεκόταν μ’ ένα σπαθί στο χέρι μπροστά στον δούλο Του και διοικούσε ένα στρατό αγγέλων, ουράνιων στρατιωτών που ήταν έτοιμοι να αρχίσουν τη μάχη για τον Ισραήλ. Ο Θεός αποκαλύπτει τον Εαυτό Του σαν Γιαχβέ Σαβαώθ μόνο σε όσους βάζουν στην καρδιά και το νου τους να ζήσουν μπροστά Του με αφιέρωση. Οι πιστοί αυτοί έχουν αποφασίσει ότι, θα πάνε στη γη της επαγγελίας, ανεξάρτητα το τι θα τους κοστίσει. Και είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν με οποιονδήποτε στέκεται ανάμεσα σ’ αυτούς και την πληρότητα των υποσχέσεων του Θεού.
Ακριβώς, ένας τέτοιος πιστός ήταν ο Ιησούς του Ναυή. Ήταν αποφασισμένος με όλη του την καρδιά και τη δύναμη να βαδίσει την απόσταση με τον ΚΥΡΙΟ. Ο άνθρωπος αυτός γεννήθηκε σε μια γενιά συμβιβασμού, πικρίας κι ανταρσίας. Όμως αυτός βγήκε έξω απ’ τον κύκλο των συνομηλίκων του και τράβηξε μια διαχωριστική γραμμή. Με τη στάση του δήλωνε: «Αρνούμαι να συμβιβαστώ σαν αυτό το πλήθος. Μέσα στην καρδιά μου έχω πείνα για τον Θεό. Και δεν πρόκειται να αφήσω τη βρωμιά και την απιστία αυτής της γενιάς να με διαφθείρει. Ξέρω ότι, έχω ακόμα πολλά να μάθω για τον ΚΥΡΙΟ. Έχει δώσει πολλές υποσχέσεις στον λαό Του και σκοπεύω να κρατηθώ από κάθε μια απ’ αυτές. Έτσι καθώς περνώ αυτή τη γραμμή ξέρω ότι, δεν υπάρχει για μένα πισωγύρισμα. Έστρεψα την καρδιά μου στο να βαδίσω όλον το δρόμο και να μπω στην ανάπαυση που ο Θεός υποσχέθηκε. Είμαι αποφασισμένος να αντισταθώ, να θυσιαστώ, να υπακούσω, να παραδοθώ. Θα κάνω ό,τι είναι αναγκαίο για να καταρρίψω όλα τα οχυρώματα που βρίσκονται ανάμεσα σε μένα και την ολοκληρωτική νίκη».
Ο Ιησούς του Ναυή αντιπροσωπεύει ένα άγιο υπόλοιπο που ζει την έσχατη αυτή ώρα. Σαν αυτόν, έτσι κι αυτοί που είναι ερωτευμένοι με τον Ιησού είναι αποφασισμένοι να βαδίσουν όλον τον δρόμο με τον ΚΥΡΙΟ. Η μοναδική κραυγή της καρδιάς τους είναι να βαδίσουν με αγιότητα αντάξια του Ιησού. Γι’ αυτό λαχταρούν να είναι ελεύθεροι από κάθε ψεύτικο πράγμα, κάθε οχύρωμα ανομίας, κάθε κυριαρχία αμαρτίας που τους περιτριγυρίζει. Αρνούνται να επιτρέψουν στη ζωή τους κάθε τι που μπορεί να τους βγάλει έξω από αυτόν τον προσδιορισμό. Δε θέλουν τίποτε από την απληστία, τη φήμη και τις ηδονές αυτού του κόσμου. Και σαν τον Ιησού του Ναυή έχουν περάσει τη διαχωριστική γραμμή. Έχουν αφήσει πίσω τους τον κόσμο και τα θέλγητρά του, μια για πάντα. Έχουν διασχίσει τον Ιορδάνη για να ακολουθήσουν τον ΚΥΡΙΟ μέσα στην πληρότητα των υποσχέσεών Του.
Ο Ιησούς του Ναυή ήταν ο ηγέτης μια νέας γενιάς Ισραηλιτών. Η προηγούμενη γενιά κατέληξε στο να πεθάνει στην έρημο λόγω της απιστίας της. Οι άνθρωποι αυτοί έζησαν κάτω από μια κατάρα, μέχρις ότου και ο τελευταίος τους πέθανε. Αλλά αυτή η πεινασμένη, νέα συντροφιά του Ιησού άρχισε να αναζητά τον Θεό. Ήταν έτοιμοι να κηρύξουν πόλεμο σε οποιοδήποτε εμπόδιο στεκόταν στο δρόμο τους και τους εμπόδιζε να μπουν στην πληρότητα της γης, που ο ΚΥΡΙΟΣ τους είχε υποσχεθεί.
Λίγο πριν πεθάνει ο Μωυσής, έλαβε μια υπερφυσική όραση του Θεού. Είδε τον ΚΥΡΙΟ «να ιππεύει τους ουρανούς για τη δική σου βοήθεια και μέσα στη μεγαλοπρέπειά Του επάνω στο στερέωμα» (Δευτερονόμιο 33:26). Ο Μωυσής είδε το Θεό να κρατάει ψηλά το λαό Του και να τους υποστηρίζει με τους αιώνιους βραχίονές Του από κάτω. Κι είπε: «ο αιώνιος Θεός είναι η καταφυγή σου κι υποστήριγμα είναι οι αιώνιοι βραχίονες» (εδ.27). Ήταν μια θαυμαστή αποκάλυψη. Όμως, στον Ιησού του Ναυή δόθηκε μια ακόμα πιο καθαρή εικόνα του ΚΥΡΙΟΥ. Στην όραση, που έλαβε, είδε αυτόν τον αναβάτη στον ουρανό να οδηγεί ένα στρατό, ένα στράτευμα ουρανίων όντων, που περίμεναν να τους ανατεθεί η επόμενη αποστολή τους.
Πιστεύω ότι η αποκάλυψη που έλαβε ο Ιησούς του Ναυή για τον Γιαχβέ Σαβαώθ έχει σημασία για κάθε αφιερωμένο πιστό του Ιησού σήμερα. Τώρα δα στρατιές ουρανίων όντων ιππεύουν μέσα από τα ουράνια για χάρη μας, περιμένοντας να τους ανατεθεί η επόμενη αποστολή, για να πολεμήσουν για χάρη μας. Βρίσκονται σ’ όλον τον κόσμο, ένας λόχος εδώ, ένα τάγμα εκεί. Είναι οι αόρατες δυνάμεις του ουρανού, που πολεμούν ενάντια στις αρχές και τις εξουσίες του σκότους.
Ο Ιησούς του Ναυή σχεδίαζε την κατάρριψη των τειχών
Καθώς ο Ιησούς κοίταζε τα απόρθητα τείχη της Ιεριχώ, το μυαλό του πρέπει να δούλευε ασταμάτητα: «Πώς μπορώ να μπω μέσα σ’ ένα τόσο ισχυρό οχύρωμα, όταν ό,τι έχω στη διάθεσή μου είναι ένας ανεκπαίδευτος στρατός με λίγα σπαθιά; Μήπως να σκάψουμε κάτω από τα τείχη; Μήπως να σκαρφαλώσουμε στα τείχη; Μήπως να κάψουμε τις πύλες;»
Ο Θεός, προφανώς, τον άφησε να κάνει τα στρατήγικά του σχέδια, μέχρις ότου απλά δεν υπήρχε τίποτε άλλο να σχεδιάσει. Τελικά πρέπει να κατάλαβε ότι δεν υπήρχε ανθρώπινος τρόπος για να περάσει μέσα απ’ αυτά τα τείχη. Η κατάσταση ήταν απελπιστική. Έπρεπε να το πάρει απόφαση: έπρεπε να γίνει ένα θαύμα. Μπορεί να προσευχήθηκε: «Θεέ μου, αν δεν αναλάβεις αυτό το έργο, δεν μπορεί να γίνει».
Τότε ξαφνικά ένας άνδρας εμφανίστηκε μπροστά του κρατώντας ένα σπαθί. Η Γραφή περιγράφει τη σκηνή ως εξής: «Κι όταν ο Ιησούς ήταν κοντά στην Ιεριχώ, ύψωσε τα μάτια του κι είδε και να, στεκόταν απέναντί του ένας άνθρωπος και η ρομφαία ήταν στο χέρι του γυμνωμένη. Και καθώς ο Ιησούς πλησίασε του είπε: Δικός μας είσαι ή από τους εχθρούς μας; Κι εκείνος είπε: Όχι, αλλά εγώ είμαι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του Κυρίου, τώρα ήρθα. Κι ο Ιησούς έπεσε με το πρόσωπό του πάνω στη γη και προσκύνησε. Και του είπε: Τι προστάζει ο κύριός μου στο δούλο του; Κι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του ΚΥΡΙΟΥ είπε στον Ιησού: Λύσε το υπόδημά σου από τα πόδια σου, επειδή ο τόπος, πάνω στον οποίον στέκεσαι, είναι άγιος. Και ο Ιησούς το έκανε» (Ιησ.Ν.5:13-15).
Πιστεύω, όπως και οι περισσότεροι μελετητές της Βίβλου, ότι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του ΚΥΡΙΟΥ ήταν ο Ιησούς. Ο Ιησούς του Ναυή προφανώς Τον αναγνώρισε, ότι ήταν ο ΓΧΒΧ. Αλλοιώς, ποτέ δε θα έσκυβε για να Τον προσκυνήσει. Δεν μπορούσε να προσκυνήσει έναν άγγελο.
Ο Ιησούς Του φώναξε: «Είσαι μαζί μας ή εναντίον μας;» Με την πρώτη ματιά, η απάντηση του Αρχιστρατήγου φαίνεται κοφτή, ψυχρή και συμπυκνωμένη. Αποφεύγει να απαντήσει άμεσα την ερώτησή του λέγοντας: «Εγώ είμαι ο Αρχιστράτηγος της δύναμης του Κυρίου», που στα εβραϊκά η φράση μεταφράζεται σαν: «Έχω έρθει σαν Γιαχβέ Σαβαώθ». Δηλαδή λέει: «Έκανες λάθος ερώτηση, Ιησού. Δεν υπάρχει μεριά για μένα με την οποία να είμαι. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι ανάμεσα σε σένα και την Ιεριχώ. Είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στον ΓΧΒΧ και τις δυνάμεις του Σατανά. Και Εγώ είμαι ο Γιαχβέ Σαβαώθ, ο Αρχιστράτηγος του ουράνιου στρατεύματος του ΚΥΡΙΟΥ. Πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν είναι δική σου μάχη, αλλά δική μου».
Εδώ είναι το κλειδί για κάθε νίκη. Έχεις περάσει τον Ιορδάνη, έχεις περιτμηθεί, είσαι ασφαλής με το αίμα, όμως εξακολουθείς να αντιμετωπίζεις μια αδυσώπητη μάχη. Ο πόλεμος αυτός είναι εντελώς πέρα από τη δύναμή σου και την ικανότητά σου. Κι ο ΚΥΡΙΟΣ έρχεται σε σένα με μια ισχυρή διαβεβαίωση: «Πρέπει να δεις ότι η μάχη αυτή δεν είναι δική σου, αλλά δική Μου. Έχω δεσμευτεί να κάνω όλον τον πόλεμο για χάρη σου».
Ο Ιησούς, αμέσως κατάλαβε αυτήν την αποκάλυψη της δύναμης του Θεού. Πρέπει να ανακουφίστηκε πλήρως και παρέδωσε τα όπλα. Ίσως και να είπε: «Σ’ ευχαριστώ, ΚΥΡΙΕ. Δεν είχα κάποιο σχέδιο». Φαντάζομαι την απάντηση του Αρχιστράτηγου: «Φυσικά και δεν είχες. Δεν υπάρχει σχέδιο για τον άνθρωπο σ’ αυτό το είδος του πολέμου. Η μάχη είναι όλη δική Μου».
Ο διάβολος είχε διεισδύσει στην Ιεριχώ χρόνια πριν φτάσουν οι Ισραηλίτες, εξασφαλίζοντας ότι ήταν περιτειχισμένη απ’ τις δικές του αόρατες δυνάμεις. Ήταν πλήρως ενημερωμένος για την υπόσχεση του Θεού, να δώσει τη γη στον Ισραήλ. Έτσι, οδήγησε τις δαιμονικές του δυνάμεις να ταμπουρωθούν μέσα στην πόλη με κάθε νοητό εξοπλισμό. Ήταν μια μαζική προσπάθεια της κόλασης να εμποδίσει το σπέρμα, να μην το αφήσει να προχωρήσει μπροστά στην εκπλήρωσή του, στον ερχόμενο Μεσσία.
Όταν ο Μεσσίας εμφανίστηκε στον Ιησού, ακρίβως αυτό του εξήγησε: «Ιησού, ο εχθρός περιτείχισε την Ιεριχώ με αόρατες δυνάμεις του σκότους. Θα χρειαστεί ένας αόρατος στρατός απ’ τη δόξα για να τους καταρρίψει. Γι’ αυτό, έρχομαι σε σένα τώρα σαν Γιαχβέ Σαβαώθ, Αρχιστράτηγος του Κυρίου των δυνάμεων. Έχω κάτω απ’ τις διαταγές μου ένα τεράστιο, ισχυρό στράτευμα, με στρατιώτες, άμαξες κι άλογα, για το οποίο δεν ξέρεις τίποτα. Αυτή δεν είναι η μάχη σου, είναι του ΚΥΡΙΟΥ. Και το στράτευμα των ουρανίων όντων, που ενεργεί με τις διαταγές μου, θα ρίξει αυτά τα τείχη. Θα εξαφανίσουν την Ιεριχώ από το πρόσωπο της γης για πάντα. Η δουλειά σου στη μάχη αυτή είναι απλά να συνεχίσεις να προχωράς. Απλά, βάδιζε με υπακοή στο Λόγο Μου. Τα αόρατα στρατεύματα θα δράσουν, κατεδαφίζοντας αυτό το οχύρωμα».
Πολλοί Χριστιανοί, σήμερα, συντρίβονται καθώς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα οχυρώματά τους. Όταν βλέπουν την Ιεριχώ μπροστά τους πανύψηλη, πανικοβάλλονται. Και καθώς σκέφτονται να πολεμήσουν τον εχθρό, αρχίζουν να παραλύουν. Πολύ σύντομα, ο εχθρός τούς κάνει να υποχωρήσουν στην έρημο και τους πείθει ότι έχουν μείνει αβοήθητοι μέχρι το τέλος της ζωής τους. Αλλά ο Γιαχβέ Σαβαώθ εμφανίζεται και τους καθησυχάζει με τα λόγια αυτά: «Δεν πρέπει να φοβάσαι τον εχθρό αυτόν. Απλά μπες κάτω από το αίμα. Θα σε σκεπάσω με κάθε μέσο θεϊκής προστασίας. Συνέχισε να βαδίζεις και να μου μιλάς. Σύντομα θα πολεμήσω για χάρη σου. Έχω έναν ολόκληρο στρατό στη διάθεσή Μου, για να πολεμήσει ενάντια στην Ιεριχώ σου. Πρέπει να ξέρεις ότι, οι δυνάμεις μου είναι πάντα απασχολημένες, για χάρη σου».
Καθώς ο Ισραήλ συνέχιζε να προχωρά προς την Ιεριχώ, ένας ανεμοστρόβιλος από δραστηριότητες συνέβαινε σιωπηλά στον αόρατο κόσμο. Άρχοντες της δόξας συγκρούονταν με τις εξουσίες της κόλασης. Και κάθε μέρα, καθώς οι Ισραηλίτες βάδιζαν γύρω απ’ την Ιεριχώ, οι δυνάμεις του Γιαχβέ Σαβαώθ ήταν απασχολημένες στο να υπονομεύουν τα τείχη της πόλης. Χαλάρωναν κάθε τούβλο και αποδυνάμωναν τα θεμέλια.
Τι νομίζεις ότι σκέφτονταν οι Ισραηλίτες, καθώς βάδιζαν καθημερινά γύρω από τα τείχη της πόλης; Ίσως και να αμφέβαλλαν για τη μάχη. Στο κάτω – κάτω στη διάρκεια όλης της εβδομάδας που βάδιζαν, ποτέ δεν είδαν κάποια ένδειξη ότι ο Θεός ήταν εν δράσει. Απλά βάδιζαν την ημέρα κι επέστρεφαν στο στρατόπεδο τη νύχτα. Ούτε μια φορά στη διάρκεια της εβδομάδας, δεν είδαν κάποια ορατά αποτελέσματα του έργου των ουρανίων δυνάμεων.
Τέλος έφτασε η 7η μέρα. Υπακούοντας στην εντολή του Θεού, οι Ισραηλίτες σάλπιγξαν με τις τρομπέτες τους και τα ισχυρά τείχη της Ιεριχώ σωριάστηκαν κάτω. Ίσως δεν μπορούμε να φανταστούμε τον εκκωφαντικό κρότο που δημιουργήθηκε από τη μεγάλη κατάρρευση, καθώς το, εδώ και αιώνες, οχύρωμα του εχθρού εκμηδενίστηκε. Όμως, δεν ήταν η κραυγή των Ισραηλιτών που κετέρριψε αυτά τα τείχη. Ήταν τα στρατεύματα του ΓΧΒΧ που τα έρριξαν κάτω με υπερφυσική δύναμη.
Τι γίνεται με το οχύρωμα του εχθρού στη ζωή σου; Για χρόνια έχεις ζήσει μ’ αυτό και το απεχθάνεσαι, αλλά ποτέ δεν το έχεις νικήσει. Καθώς τώρα το αντιμετωπίζεις, δε ξέρεις τι να κάνεις. Είναι καιρός να κηρύξεις τον πόλεμο στην Ιεριχώ σου. Παράτησε κάθε ελπίδα ότι, μπορείς να τη νικήσεις με τη δική σου δύναμη και θέληση. Αντίθετα, γονάτισε στη δύναμη του Πνεύματος. Δώσε το σπαθί σου στον Θεό κι εμπιστεύσου την υπόσχεσή Του, ότι θα νικήσει όλους τους εχθρούς σου. Θα ανακαλύψεις τον Γιαχβέ Σαβαώθ, τον Κύριο των δυνάμεων. Και θα Τον δεις να εργάζεται για σένα. Απλά ο ρόλος σου είναι να συνεχίσεις να προχωράς προς τα εμπρός με πίστη και υπακοή. Μη λιποψυχήσεις ούτε να απελπιστείς. Μείνε πιστός στο να συνεχίσεις να βαδίζεις με τον Ιησού. Αυτός είναι ο Αρχιστράτηγος των δυνάμεων του ΚΥΡΙΟΥ κι είναι πιστός στο να ρίξει το οχύρωμά σου. Έδωσε στον Ισραήλ συγκεκριμμένες οδηγίες για τη μάχη και θα δώσει και σε σένα οδηγίες για το μονοπάτι σου. Μπορείς να Τον εμπιστευτείς ότι, θα οδηγήσει τις αγγελικές στρατιές Του για να εκτελέσουν την εντολή Του για χάρη σου.
Φυσικά, μπορούμε να απογοητευτούμε στη μάχη μας αυτή κατά της Ιεριχώ, αν δεν δούμε άμεσα αποτελέσματα. Ίσως σκεφτούμε: «Προχωρώ μπροστά με υπακοή, όπως ακριβώς μου είπε ο ΚΥΡΙΟΣ. Τον εμπιστεύομαι με όλη μου την καρδιά, και δεν φοβάμαι πια. Αλλά το οχύρωμα αυτό συνεχίζει να είναι μέσα μου. Δεν το βλέπω καθόλου να μετατοπίζεται. Εργάζεται άραγε ο ΚΥΡΙΟΣ μέσα μου ή όχι; Πού είναι τα αποτελέσματα;»
Πρέπει να θυμάσαι το παράδειγμα του Ισραήλ στην Ιεριχώ. Οι πιστοί αυτοί του ΚΥΡΙΟΥ δεν μπορούσαν να δουν τη μάχη, που γινόταν στα επουράνια. Αλλά στον αόρατο κόσμο, τα στρατεύματα του Θεού κέρδιζαν τη μια νίκη μετά την άλλη. Και την 7η μέρα το μεγάλο στράτευμα φώναξε: «Ας τελειώσουμε τη δουλειά». Έρριξαν τα τείχη, συντρίβοντας όλα τα οικοδομήματα που ήταν στην Ιεριχώ. Κι έτρεψαν σε φυγή κάθε σατανικό υπερασπιστή.
Με παρόμοιο τρόπο, μπορεί να μη δεις άμεσα αποτελέσματα. Όμως, ενόσω βαδίζεις με τον Ιησού, προχωρώντας μπροστά με πίστη, πλήρως πεπεισμένος ότι είσαι ασφαλής με το αίμα, τα στρατεύματα του ΚΥΡΙΟΥ διεξάγουν πόλεμο για σένα με τις δαιμονικές δυνάμεις, που έχουν ταμπουρωθεί στο οχύρωμά σου. Και μπορείς να αναπαυθείς με τη βεβαιότητα ότι, η Ιεριχώ σου θα καταρριφθεί. Ο Γιαχβέ Σαβαώθ, ο Κύριος των δυνάμεων, εργάζεται για σένα. Έτσι, απλά συνέχισε να προχωράς. Η ημέρα της τελικής σου νίκης, σύντομα θα έρθει.
Η Άννα και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Α' Σαμουήλ 1:1-2:20)
Για πρώτη φορά το όνομα Γιαχβέ Σαβαώθ χρησιμοποιείται στην Α' Σαμουήλ: Οι Φιλισταίοι, λαός πολεμικός, είχαν κινηθεί για να καθυποτάξουν τον λαό του Θεού. Η ιεροσύνη μέσω των γιων του Ηλί, είχε εκφυλιστεί σ’ έναν διεστραμμένο θεσμό. Ο λαός οδηγιόταν μακριά απ’ την αληθινή κι ευπρόσδεκτη λατρεία. Ήταν εποχή μεγάλου κινδύνου. Απ’ έξω οι Φιλισταίοι διέσχιζαν τα σύνορα για να ταλαιπωρήσουν τους Ισραηλίτες. Από μέσα, μέσω της διαφθοράς, οι ιερείς έσβηναν τα τελευταία υπολείμματα πνευματικής ζωής. Μπορούσε να γίνει κάτι για να αναχαιτιστεί η πλημμύρα, να αλλάξει η πορεία και να διορθωθεί η κρίσιμη αυτή κατάσταση;
Ο Θεός πάντα έχει τα σκεύη Του. Υπήρχε μια άγνωστη κι ασήμαντη γυναίκα, με καρδιά γεμάτη πάθος για τη δόξα του Θεού και για το έθνος της. Το όνομά της ήταν Άννα, μια απ’ τις δυο συζύγους (η άλλη λεγόταν Φενίννα), του Ελκανά. Η Άννα ήταν άτεκνη κι η αντίζηλός της Φενίννα την παρόξυνε. Ο σαρκασμός και η ντροπή που υπέφερε, πρέπει να ήταν υπερβολικοί. Μια μέρα η οικογένεια κατέβηκε στη Σηλώ, την προσωρινή τοποθεσία της Σκηνής και της ιεροσύνης, που είχε τώρα διαφθαρεί. Εκεί στη Σκηνή, η Άννα εξέχεε την καρδιά της στον Θεό. Με τα συνηθισμένα πρότυπα θα περίμενε κανείς η Άννα να προσευχόταν για ένα παιδί για να ευχαριστήσει τον άντρα της και για να σταματήσει τα σκληρά λόγια της Φενίννα. Στην ασυνήθιστη όμως προσευχή της αναφέρει για πρώτη φορά το όνομα του Γιαχβέ Σαβαώθ, του ΚΥΡΙΟΥ των δυνάμεων: «Κι ευχήθηκε μια ευχή, λέγοντας: ΚΥΡΙΕ των δυνάμεων (Γιαχβέ Σαβαώθ), αν πραγματικά επιβλέψεις στην ταπείνωση της δούλης σου, και με θυμηθείς, και δεν ξεχάσεις τη δούλη σου, αλλά δώσεις στη δούλη σου ένα αρσενικό παιδί, τότε θα το δώσω στον ΚΥΡΙΟ για όλες τις μέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα περάσει από το κεφάλι του» (Α' Σαμουήλ 1:10-11). Ήθελε ένα γιο για να τον ξαναδώσει στο Θεό, ώστε να γίνει όργανο στα χέρια του Θεού, για να καθαρίσει την ιεροσύνη και να ξαναφέρει το έθνος στον ΚΥΡΙΟ.
Η χρήση του ονόματος Γιαχβέ Σαβαώθ από την Άννα αυτή τη χρονική στιγμή είναι σχετική. Αναγνωρίζει ότι ο ΚΥΡΙΟΣ, ηγέτης ενός πλήθους αγγελικών όντων, του στρατεύματος του ουρανού, δεν θα έσωζε τον Ισραήλ από τους εισβολείς Φιλισταίους, αν αυτοί δεν μετάνιωναν και δεν επέστρεφαν και πάλι στο Θεό. Αναγνωρίζει ότι ο Θεός δεν προσφέρεται να ελευθερώσει έναν λαό, που ζει σε ανυπακοή και συμβιβάζεται με την αμαρτία.
Το αίτημά της πραγματοποιήθηκε κι απέκτησε ένα γιο, τον Σαμουήλ που θα γινόταν μια απ’ τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες της Βίβλου. Έφερε τον Ισραήλ ξανά στον ΚΥΡΙΟ και γεφύρωσε την περίοδο μεταξύ Κριτών και Βασιλιάδων του Ισραήλ. Άπαξ κι η Άννα επικαλέστηκε τον ΚΥΡΙΟ των δυνάμεων να πολεμήσει τις μάχες της, ο αγώνας ήταν άνισος, η έκβαση βέβαιη. Οι Φιλισταίοι δεν είχαν ούτε μια πιθανότητα.
Ο Δαβίδ και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Α' Σαμουήλ 17:1-51)
Ο καιρός πέρασε κι ήρθε μια μέρα που οι Φιλισταίοι στήθηκαν για μάχη στη κοιλάδα Ηλά. Μαζί τους είχαν έναν γίγαντα πολεμιστή, το Γολιάθ, που προκαλούσε καθημερινά το στρατό του Ισραήλ (εδ.8-11). Μια μέρα ήταν παρών ένας νέος που τον έλεγαν Δαβίδ, από τη φυλή του Ιούδα, και ρώτησε: «Ποιος είναι αυτός ο απερίτμητος Φιλισταίος ώστε να εξουθενώνει τα στρατεύματα του ζωντανού Θεού;» (εδ.26β). Ή ο νεαρός αυτός ήταν τρελός κι έσπευδε εκεί που οι πιο ώριμοι, καλλίτερα εκπαιδευμένοι κι έμπειροι στρατιώτες φοβόντουσαν να πάνε, ή ήξερε κάτι που αυτοί αγνοούσαν.
Ο βασιλιάς Σαούλ ικανοποίησε το αίτημά του, να αντιμετωπίσει τον γίγαντα πολεμιστή, γιατί κανείς άλλος δεν τολμούσε να πάει. Ο Δαβίδ κατέβηκε στη κοιλάδα Ηλά για να συναντήσει τον Γολιάθ, σε μια θανάσιμη μονομαχία. Οι άγριοι Φιλισταίοι στέκονταν πάνω στο βουνό απ’ τη μια πλευρά της κοιλάδας κι οι φοβισμένοι Ισραηλίτες απ’ την άλλη. Κάτω στην πεδιάδα, ένας γίγαντας αντιμετώπιζε ένα παλικάρι, ένα σπαθί, ένα δόρυ και μια ασπίδα αντιμετώπιζαν μια σφεντόνα και 5 πέτρες. Ποτέ δεν υπήρξε πιο άνιση μάχη κι η έκβαση πιο αναμενόμενη. «Κι όταν ο Φιλισταίος κοίταξε ολόγυρά του κι είδε τον Δαβίδ, τον καταφρόνησε. Επειδή ήταν παιδί και ξανθός κι ωραίος στην όψη. Κι ο Φιλισταίος είπε στον Δαβίδ: Σκύλος είμαι εγώ, ώστε έρχεσαι σε μένα με ράβδους; Και ο Φιλισταίος καταράστηκε τον Δαβίδ στους θεούς του... Και ο Δαβίδ είπε στον Φιλισταίο: Εσύ έρχεσαι εναντίον μου με ρομφαία και δόρυ και ασπίδα. Εγώ, όμως, έρχομαι εναντίον σου στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ των δυνάμεων (Γιαχβέ Σαβαώθ), του Θεού των στρατευμάτων του Ισραήλ, που εσύ εξουθένωσες. Αυτή την ημέρα ο ΚΥΡΙΟΣ θα σε παραδώσει στο χέρι μου… Για να γνωρίσει όλη η γη ότι υπάρχει Θεός στον Ισραήλ. Και ολόκληρο αυτό το πλήθος θα γνωρίσει ότι ο ΚΥΡΙΟΣ δεν σώζει με ρομφαία και δόρυ. Επειδή του ΚΥΡΙΟΥ είναι η μάχη...» (εδ.42-47). Η μάχη ήταν άνιση, η έκβαση σίγουρη. Ο Γιαχβέ Σαβαώθ, πολεμούσε για τον Δαβίδ και ο Γολιάθ δεν είχε την παραμικρή πιθανότητα. Το μάθημα δεν πρέπει να ξεχαστεί. Όταν βρίσκεσαι σε μάχη και ο ΚΥΡΙΟΣ των δυνάμεων είναι με το μέρος σου, τότε είναι αδύνατο να χάσεις.
Ο Ηλίας και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Α' Βασιλέων 18:22-40)
Πάνω από τη Μεσόγειο, στο Β. Ισραήλ, στη σημερινή Χάιφα, υψώνεται μεγαλόπρεπα το όρος Κάρμηλος. Εκεί, τον 8ο αιώνα π.Χ., ένας θαρραλέος προφήτης του Θεού ρίχνει το γάντι της πρόκλησης στον αποστάτη Ισραήλ: «Κι ο Ηλίας πλησίασε σε ολόκληρο τον λαό και είπε: Μέχρι πότε χωλαίνετε ανάμεσα σε δυο φρονήματα; Αν ο Γιαχβέ είναι Θεός, ακολουθείτε Αυτόν. Αλλά αν ο Βαάλ, ακολουθείτε τούτον. Κι ο λαός δεν του απάντησε ούτε ένα λόγο. Τότε, ο Ηλίας είπε στο λαό: Εγώ μόνος απέμεινα προφήτης του Κυρίου. Ενώ οι προφήτες του Βαάλ είναι 450 άνδρες» (εδ.21). Ένα πραγματικά δραματικό θέαμα θα ακολουθούσε. Ένας βωμός και μια θυσία ετοιμάστηκαν και συμφωνήθηκε ότι, ο Θεός που θα κατάκαιε τη θυσία, θα ήταν ο αληθινός Θεός. Ο Ηλίας είπε στους ψευδοπροφήτες του Βαάλ: «Επικαλεστείτε το όνομα των θεών σας κι εγώ θα επικαλεστώ το όνομα του Γιαχβέ. Κι ο Θεός που θα εισακούσει με φωτιά, αυτός ας είναι ο Θεός» (εδ.24).
Ο Ηλίας, σε μια εποχή αποστασίας, ήταν μοναχικός προφήτης, ενώ οι προφήτες του Βαάλ ήταν 450. Στο ξεκίνημα της συμπλοκής ο Ηλίας είπε: «Ζει ο Γιαχβέ Σαβαώθ, μπροστά στον Οποίο παραστέκομαι, ότι σήμερα θα εμφανιστώ σ’ αυτόν» (εδ.18:15). Ο Ηλίας εμφανίστηκε στον άνομο βασιλιά Αχαάβ και στους προφήτες του στο όνομα του Γιαχβέ Σαβαώθ, του ΚΥΡΙΟΥ που θα πολεμούσε τις μάχες του. Η συμπλοκή ήταν άνιση, η έκβαση σίγουρη. Οι προφήτες του Βαάλ δεν είχαν την παραμικρή πιθανότητα. Το αίμα των άνομων ιερέων θα έτρεχε στον χείμαρρο Κισσών την ίδια εκείνη μέρα.
Ο Ελισσαιέ και ο Γιαχβέ Σαβαώθ (Β' Βασιλέων 6:8-23)
Τα χρόνια πέρασαν, το σκηνικό άλλαξε και παρουσιάστηκε ξανά μια περίπτωση, όπου ένας από τους πιο εκλεκτούς υπηρέτες του Θεού βρισκόταν σε κίνδυνο. Ο βασιλιάς της Συρίας είχε στείλει στρατεύματα να παγιδέψουν τον προφήτη Ελισσαιέ στην πόλη Δοθάν. Στη διάρκεια της νύχτας ένας μεγάλος αριθμός στρατιωτών, πλήρως εξοπλισμένων, μετακινήθηκαν στο μέρος αυτό. Η ενέδρα στήθηκε, η παγίδα ήταν έτοιμη να αναπτυχθεί. Ο υπηρέτης του Ελισσαιέ ανακάλυψε τον κίνδυνο και προειδοποίησε τον προφήτη γι’ αυτό, που θεωρούσε σαν χαμένη υπόθεση: «Κι όταν το πρωί ο υπηρέτης του ανθρώπου του Θεού σηκώθηκε και βγήκε, να, στρατός είχε περικυκλώσει την πόλη με άλογα και άμαξες. Κι ο υπηρέτης του είπε σ’ αυτόν: Ω, κύριε! Τι θα κάνουμε; Κι εκείνος είπε: Μη φοβάσαι, επειδή περισσότεροι είναι αυτοί που είναι μαζί μας, παρά εκείνοι που είναι μαζί τους. Κι ο Ελισσαιέ προσευχήθηκε και είπε: ΚΥΡΙΕ, άνοιξε, παρακαλώ, τα μάτια του για να δει. Κι ο ΚΥΡΙΟΣ άνοιξε τα μάτια του υπηρέτη κι είδε. Και να, το βουνό ήταν γεμάτο από άλογα και πύρινες άμαξες γύρω απ’ τον Ελισσαιέ» (εδ.15-17).
Ο προφήτης προσευχήθηκε: «Κύριε, άνοιξε, παρακαλώ τα μάτια του για να δει». Υπάρχει μια σφαίρα, που το φυσικό μάτι δεν μπορεί να δει και το φυσικό αυτί δεν μπορεί να ακούσει. Για λίγα λεπτά, ο Θεός τράβηξε την κουρτίνα, για να επιτρέψει στον υπηρέτη του Ελισσαιέ να δει ένα μεγάλο στράτευμα αγγελικών όντων. Αριθμητικά, αυτοί ήταν πολύ περισσότεροι από τις δυνάμεις εκείνες που βοηθούσαν τα στρατεύματα του βασιλιά της Συρίας. Κανείς δεν μπορούσε να αγγίξει τον Ελισσαιέ, όσο αυτός έμενε πίσω από την προστατευτική ασπίδα του Γιαχβέ Σαβαώθ, του ΚΥΡΙΟΥ, που μπορεί να συγκεντρώσει ένα αναρίθμητο πλήθος αγγελικών δυνάμεων, για να εκτελέσουν τις εντολές Του.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ο Θεός, που έθεσε ένα προστατευτικό τείχος αγγέλων γύρω απ’ την Άννα στη Σηλώ, τον Δαβίδ στην κοιλάδα Ηλά, τον Ηλία στο Κάρμηλος και τον Ελισσαιέ στη Δοθάν, θα θέσει έναν προστατευτικό φράκτη γύρω από σένα, αν περπατάς δια πίστεως στη δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο Γιαχβέ Σαβαώθ, ο ΚΥΡΙΟΣ των δυνάμεων, που προστατεύει με δύναμη τον λαό Του.
Και θα τελειώσουμε με ένα εδάφιο από τον Ψαλμό 46: «Ο ΚΥΡΙΟΣ των δυνάμεων είναι μαζί μας. Προπύργιό μας είναι ο Θεός του Ιακώβ» (εδ.7,11).
ΓΙΑΧΒΕ ΕΛΟΧΙΜ (יהוה אלהים): Ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός
Αυτές οι δυο λέξεις συνδυάζονται στη Γένεση 2:4-3:24, αν και στη συνομιλία μεταξύ της Εύας και του φιδιού μόνο το Ελοχίμ χρησιμοποιείται.
Η σχέση του Γιαχβέ Ελοχίμ με τον άνθρωπο
α) Είναι Δημιουργός (Γένεση 2:7-15).
β) Είναι Ηθικός στην εξουσία Του επί του ανθρώπου (Γένεση 2:16-17).
γ) Είναι Δημιουργός και Κυβερνήτης των γήινων σχέσεων του ανθρώπου (Γένεση 2:18-24, 3:16-19, 22-24).
δ) Είναι Αυτός που σώζει τον άνθρωπο (Γένεση 3:8-15, 21).
Η σχέση του Γιαχβέ Ελοχίμ με τον Ισραήλ
Η σχέση του Γιαχβέ Ελοχίμ με τον άνθρωπο
α) Είναι Δημιουργός (Γένεση 2:7-15).
β) Είναι Ηθικός στην εξουσία Του επί του ανθρώπου (Γένεση 2:16-17).
γ) Είναι Δημιουργός και Κυβερνήτης των γήινων σχέσεων του ανθρώπου (Γένεση 2:18-24, 3:16-19, 22-24).
δ) Είναι Αυτός που σώζει τον άνθρωπο (Γένεση 3:8-15, 21).
Η σχέση του Γιαχβέ Ελοχίμ με τον Ισραήλ
Μ’ αυτό το όνομα εμφανίζεται στους Αβραάμ και Ιακώβ και τους υπόσχεται, ότι θα δώσει τη γη Χαναάν στους απογόνους τους (Γένεση 24:7, 28:13) και στον Μωυσή (Έξοδος 3:15,18, 4:5),[3] και μ’ αυτό Τον αναφέρει ο Μωυσής στο Φαραώ (Έξοδος 5:1).[4] Μ’ αυτό αναφέρεται απ’ τη βασίλισσα του Σεβά (Α' Βασιλέων 10:9). Σ’ αυτό προσεύχεται ο Σολομών (Β' Χρονικών 1:9) και μ’ αυτό Τον αναφέρει ο Κύρος, βασιλιάς της Περσίας (Έσδρας 1:3).
[1] Γένεση 32:1-2, Α' Βασιλέων 22:19, Β' Βασιλέψν 19:31,35, Ησαΐας 6:1-5, Λουκάς 2:13-15.
[2] Α' Βασιλέων 22:19-22, Β' Βασιλέων 19:21-33, Ησαΐας 1:9, 8:11-14, 9:13-19, 10:24-27, 31:4-5, Αγγαίος 2:4, Μαλαχίας 3:16-17.
[3] Δες και Δευτερονόμιο 1:11, 21, 4:1, 6:3, 12:1, Κριτές 2:12, Α' Βασιλέων 9:9.
[4] Δες Ιησούς του Ναυή 7:13,19-20, 10:40,42, Α' Σαμουήλ 2:30, Α' Βασιλέων 1:48, Α' Χρονικών 22:19, Ησαΐας 21:17.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου