13/9/11

Σκοπός του Θεού για την aliyah: η δόξα του ονόματός Του

«Και θα σου δώσω μια νέα καρδιά και θα βάλω μέσα σας ένα νέο πνεύμα, και θα αποσπάσω την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα σας, και θα σας δώσω σάρκινη καρδιά. Και θα βάλω μέσα σας το Πνεύμα μου, και θα σας κάνω να περπατάτε στα διατάγματά μου και να τηρείτε τις κρίσεις μου και να τις εκτελείτε. Και θα κατοικήσετε στη γη που έδωσα στους πατέρες σας, και θα είστε λαός μου κι εγώ θα είμαι Θεός σας» (Ιεζεκιήλ 36:26-28).

Aliyah είναι εβραϊκή λέξη που αναφέρεται στην επιστροφή του εβραϊκού λαού στη γη του Ισραήλ. Η λέξη στην κυριολεξία σημαίνει «ανεβαίνω». Την εποχή που υπήρχε ο Ναός, οι Ισραηλίτες «ανέβαιναν» στην Ιερουσαλήμ, που βρισκόταν πάνω στα βουνά του κεντρικού Ισραήλ, μετά «ανέρχονταν» στο όρος του Ναού για να λατρεύσουν τον Κύριο. Η σημερινή aliyah αναφέρεται στη ξανασυγκέντρωση του αρχαίου λαού του Θεού από όποιο μέρος του κόσμου, τους έχει διασκορπίσει, με την κατανόηση ότι ο σκοπός της επιστροφής τους τελικά είναι να λατρεύσουν τον Κύριο.

Οι Ισραηλίτες εξορίστηκαν από τη χώρα τους σαν αποτέλεσμα της ανυπακοή τους, αλλά πολλά εδάφια της εβραϊκής Γραφής αναφέρουν την υπόσχεση του Θεού ότι θα φέρει το λαό Του πίσω από τα έθνη και θα τους εγκαταστήσει στη δική τους γη. Το κεφάλαιο 36 του Ιεζεκιήλ, μας δείχνει ότι η aliyah αναφέρεται σε κάτι πολύ πιο μεγάλο από την επιστροφή απλώς ενός λαού στην αρχαία πατρίδα του. Πρόκειται για τις πολλαπλές ευλογίες που ο Θεός θα φέρει, ιδιαίτερα τη μεταμόρφωση των καρδιών του λαού, από την ανυπακοή στην αγάπη και την υπακοή. Πρόκειται για την αποκατάσταση του λαού Του και της γης Του. Το κεφάλαιο 36 του Ιεζεκιήλ αποτελεί την τελική κατάληξη της προφητικής κρίσης του Θεού προς στα γειτονικά κράτη που εισέβαλαν και κατέστρεψαν τον Ισραήλ.

Ο Ιεζεκιήλ προφήτευσε στη Βαβυλώνα αμέσως μετά που ο Ναβουχοδονόσορ είχε μεταφέρει τον εβραϊκό λαό από την Ιουδαία στην αιχμαλωσία. Πρωτύτερα οι Ασσύριοι είχαν πάρει τον λαό των 10 βόρειων φυλών του Ισραήλ στην αιχμαλωσία, κι έτσι τώρα η γη του Ισραήλ ουσιαστικά ήταν έρημη από τον λαό της. Ο Ιεζεκιήλ καταλάβαινε ότι ο Θεός θα έφερνε τον λαό Του από τη Βαβυλώνα πίσω στη γη του, όπως είχε αποκαλυφθεί στον προφήτη Δανιήλ, αλλά επίσης καταλάβαινε ότι ο Θεός μιλούσε σ’ αυτόν και μέσα από αυτόν, για μια πολύ πιο μεγάλη επαναφορά, απ’ όλα τα έθνη στα οποία ο εβραϊκός λαός θα διασκορπιζόταν.

Αυτή η τελική επαναφορά θα έφερνε δόξα στο όνομα του Θεού του Ισραήλ, θα αποκάλυπτε στον κόσμο που την παρακολουθούσε την πιστότητά Του και την αγάπη Του για τον λαό Του και θα φανέρωνε τον χαρακτήρα Του σαν Αυτόν που κρατάει τις υποσχέσεις Του πάντοτε. Τώρα μπορούμε να παρακολουθήσουμε τους σκοπούς του Θεού που αποκαλύπτονται μέσα σ’ αυτό το σπουδαίο κεφάλαιο.

Η χώρα ερημώθηκε (εδάφια 1-7)
Η κατανόηση των σκοπών του Θεού για τον εβραϊκό λαό αρχίζει με την αιώνια διαθήκη που έκανε ο Θεός με τον Αβραάμ, με την οποία υποσχέθηκε να ευλογήσει όλον τον κόσμο μέσα από το σπέρμα του και υποσχέθηκε στους απογόνους Του μια δική τους χώρα. Ο εβραϊκός λαός δεν έχει καμιά άλλη πατρίδα και η υπόσχεση του Θεού είναι αιώνια. Σήμερα βλέπουμε την αποκατάσταση της χώρας.

Το κεφάλαιο αρχίζει με την εντολή του Θεού προς τον Ιεζεκιήλ: «...προφήτευσε στα βουνά του Ισραήλ και πες: ...ακούστε τον λόγο του ΚΥΡΙΟΥ». Μετά ο Θεός μιλάει για τους εχθρούς που κομπάζουν ότι οι «αιώνιοι υψηλοί τόποι» έγιναν δικοί τους (εδάφιο 2). Ο λαός Ισραήλ δέχτηκε επίθεση και ταπεινώθηκε ολοσχερώς από τα γειτονικά έθνη και η χώρα ερημώθηκε εξαιτίας της ανταρσίας τους κατά του Θεού. Όμως, παρά την ερήμωση αυτήν και τον εξευτελισμό, ανατέλλει μια ελπίδα. Ο Θεός θα σώσει τον λαό Του και θα κρίνει τους διώκτες τους: «Γι’ αυτό προφήτευσε σχετικά με τη γη Ισραήλ και πες προς τα βουνά και προς τους λόφους, προς τους χείμαρρους και προς τα φαράγγια: Έτσι λέει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός: Μίλησα μέσα στον ζήλο μου και μέσα στο θυμό μου, επειδή βαστάξατε την ύβρη των εθνών... Εγώ ύψωσα το χέρι μου, τα έθνη που είναι γύρω σας θα βαστάξουν εξάπαντος την ντροπή τους».

Η χώρα θα αποκατασταθεί (εδάφια 8-15)
Η χώρα με τις κατεστραμμένες πόλεις της, που την κυβερνούσαν οι ειδωλολατρικές αυτοκρατορίες, η μια μετά την άλλη, και την κορόιδευαν τα έθνη, θα γίνει καρποφόρα. Ο προφήτης βλέπει μια μέρα κατά την οποία οι νόμιμοι ιδιοκτήτες θα επέστρεφαν και θα βάδιζαν πάνω στη χώρα της, θα έκτιζαν σπίτια και θα καλλιεργούσαν το έδαφος. Ο λαός θα αποκαθίστατο στη χώρα και θα γνώριζαν ότι Αυτός είναι ο Κύριος. Τα έθνη δεν θα τους πρόσβαλαν ούτε θα τους έκαναν να σκοντάψουν πλέον.

«Και εσείς, βουνά του Ισραήλ, θα βλαστήσετε τα κλαδιά σας και θα δώσετε τον καρπό σας στον λαό μου Ισραήλ, επειδή πλησιάζουν να έρθουν. Επειδή εγώ κοιτάζω πάνω σας και θα στραφώ σε σας και θα αροτριαστείτε και θα σπαρθείτε. Και θα πληθύνω πάνω σας ανθρώπους, ολόκληρο τον οίκο Ισραήλ. Και οι πόλεις θα κατοικηθούν και οι ερημώσεις θα οικοδομηθούν».

Ο λαός άξιζε την εξορία (εδάφια 16-20)
Μέσα από τον προφήτη, ο Θεός αναφέρεται στο θυμό Του για τον τρόπο με τον οποίον ο λαός είχε συμπεριφερθεί, λατρεύοντας είδωλα και μολύνοντας τη χώρα, μια συμπεριφορά που τους οδήγησε στην εξορία τους και στον διασκορπισμό τους ανάμεσα στα έθνη.

«Γιε του ανθρώπου, όταν ο οίκος Ισραήλ κατοικούσε στη χώρα τους, τη μόλυναν με τη συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους. Η συμπεριφορά τους ήταν μπροστά μου σαν την ακαθαρσία της περιόδου μιας γυναίκας. Γι’ αυτό ξέχυσα το θυμό μου πάνω τους, επειδή έχυσαν αίμα πάνω στη γη και επειδή την μόλυναν με τα είδωλά τους. Και τους διέσπειρα ανάμεσα στα έθνη και ήταν διασκορπισμένοι στις χώρες. Τους έκρινα σύμφωνα με τη συμπεριφορά τους και σύμφωνα με τα έργα τους».

Η Aliyah είναι «για χάρη του ονόματός Του» (εδάφια 21-23)
Η καρδιά της περικοπής αυτής δείχνει ότι ο Θεός το κάνει αυτό για χάρη του Αγίου ονόματός Του, το οποίο βεβηλώθηκε ανάμεσα στα έθνη. Στη Γραφή ένα όνομα αντανακλά τον χαρακτήρα ενός προσώπου, γι’ αυτό όταν ο Κύριος λέει ότι ενδιαφέρεται για το όνομά Του, αναφέρεται στο ενδιαφέρον Του για την υπόληψή Του ανάμεσα στα έθνη. Μέσα από την αποκατάσταση του εβραϊκού λαού και της γης του Ισραήλ, τα έθνη θα δουν ότι Αυτός είναι ο αληθινός Θεός. «Και τα έθνη θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο ΚΥΡΙΟΣ, λέει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός, όταν αγιαστώ σε σας μπροστά στα μάτια τους».

Η τελική συγκέντρωση και καθαρισμός (εδάφια 23-33)
Για να τονίσει τη σπουδαιότητα αυτής της αποκατάστασης ο Θεός προσωπικά λέει, «Εγώ θα» πολλές φορές στα εδάφια αυτά:
Αυτός θα:
Δείξει την αγιότητα του μεγάλου ονόματός Του (εδάφιο 23)
Τους βγάλει μέσα από τα έθνη (εδάφιο 24)
Τους συγκεντρώσει από όλες τις χώρες και θα τους φέρει στη χώρα τους (εδάφιο 24)
Ράνει πάνω τους καθαρό νερό και θα καθαριστούν (αγιαστούν) (εδάφιο 25)
Τους καθαρίσει από όλες τις ακαθαρσίες τους και τα είδωλά τους (εδάφιο 25)
Τους δώσει μια νέα καρδιά και θα βάλει ένα νέο πνεύμα μέσα τους (εδάφιο 26)
Αποσπάσει την πέτρινη καρδιά και θα τους δώσει μια σάρκινη καρδιά (εδάφιο 26)
Βάλει το Πνεύμα Του μέσα τους και θα τους κάνει να ακολουθούν τα διατάγματά Του (εδάφιο 27)
Είναι Θεός τους και αυτοί λαός Του (εδάφιο 28)
Τους σώσει από όλες τις ακαθαρσίες τους (εδάφιο 29)
Φέρει έναν άφθονο θερισμό (θα αποκαταστήσει τη γονιμότητα της γης) (εδάφιο 29)
Κάνει να κατοικηθούν οι πόλεις τους και να ανοικοδομηθούν τα ερείπιά τους (εδάφιο 33).

Πνευματική αποκατάσταση (εδάφια 24-29)
Όταν αποκατασταθεί στη χώρα, ο εβραϊκός λαός ωφελείται από μια αποκαταστημένη πίστη και σχέση με τον Θεό. «Θα σας πάρω από μέσα από τα έθνη και θα σας συγκεντρώσω από όλες τις χώρες και θα σας φέρω στη γη σας. Και θα ράνω πάνω σας καθαρό νερό και θα καθαριστείτε. Θα σας καθαρίσω από όλες τις ακαθαρσίες σας και από όλα τα είδωλά σας. Και θα σας δώσω μια νέα καρδιά και θα βάλω μέσα σας ένα νέο πνεύμα και θα αποσπάσω την πέτρινη καρδία από τη σάρκα σας και θα σας δώσω μια σάρκινη καρδιά».

Η χώρα της αφθονίας (εδάφια 29-30)
Πριν από έναν αιώνα περίπου όλη η χώρα ήταν ένας έρημος χερσότοπος, αλλά καθώς οι αρχικοί πρωτοπόροι καλλιέργησαν τη γη και αποξήραναν τα έλη με την ελονοσία αυτή μεταμορφώθηκε σε μια χώρα αφθονίας. Αυτή είναι η απόδειξη της ευλογίας του Θεού.

«Και θα σας σώσω από όλες τις ακαθαρσίες σας και θα ανακαλέσω το σιτάρι και θα το πληθύνω και δεν θα ξαναφέρω πλέον σε σας πείνα. Και θα πληθύνω τον καρπό των δέντρων και τα γεννήματα του χωραφιού, για να μη πάρετε πλέον ονειδισμό ανάμεσα στα έθνη εξαιτίας της πείνας».

Η μετάνοια του Ισραήλ (εδάφια 31-32)
Θα έρθει η ημέρα κατά την οποία το έθνος θα καταλάβει αυτό που συνέβη και θα επιστρέψει στον Θεό με μετάνοια: «Και θα θυμηθείτε τους πονηρούς σας δρόμους και τα αμαρτωλά έργα σας και θα αποστραφείτε οι ίδιοι τους εαυτούς σας μπροστά στα μάτια σας, για τις ανομίες σας και για τα βδελύγματά σας. Ας είναι γνωστό σε σας, ότι δεν κάνω αυτά εξαιτίας σας, Λέει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός. Αισχυνθείτε και ντραπείτε για τη συμπεριφορά σας, οίκος Ισραήλ!».

Η χώρα γίνεται καρποφόρα (εδάφια 34-36)
«Η έρημη γη θα καλλιεργηθεί, αντί να κείτεται ερημωμένη μπροστά σε καθέναν που τη διαβαίνει Και θα λένε: Αυτή η γη... έγινε σαν παράδεισος της Εδέμ...».

Πολλές περικοπές στις προφητικές Γραφές μιλούν για εθνικούς που θα εμπλακούν στην επιστροφή του εβραϊκού λαού στη χώρα τους. Μια τέτοια διακονία είναι και η «Επιχείρηση Έξοδος», που έχει κληθεί από τον Θεό για να σταθεί με τον εβραϊκό λαό και να τους ενθαρρύνει και να τους βοηθήσει με την επιστροφή τους αυτή. Η διακονία αυτή δημιουργήθηκε το 1991, σ’ ένα συνέδριο μεσιτικής προσευχής στην Ιερουσαλήμ, όταν ο Κύριος μίλησε στον ιδρυτή της, Gustav Scheller, και του είπε, «Τώρα είναι ο καιρός να βοηθήσεις τον λαό Μου να επιστρέψει στην πατρίδα του». Στο τέλος της χρονιάς εκείνης, ναυλώθηκε ένα πλοίο και σε τρία ταξίδια μετέφερε πάνω από χίλιους Εβραίους από τη Ρωσία και την Ουκρανία στο Ισραήλ. Από τότε η διακονία βοήθησε πάνω από 120.000 Εβραίους να εγκαταλείψουν τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και να μεταναστέψουν στο Ισραήλ. Μια πραγματική εκπλήρωση του προφητικού λόγου.

Η προσευχή μας είναι, καθώς μελετάς το κεφάλαιο 36 του προφήτη Ιεζεκιήλ, το Άγιο Πνεύμα να σε βοηθήσει να κατανοήσεις και πάλι τη σπουδαιότητα που κατέχει στην ημερήσια διάταξη του Θεού, η επιστροφή του εβραϊκού λαού σήμερα. Μπορεί να σε παρακινήσει να ασχοληθείς και εσύ με κάποιον τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: