1900 π.Χ.
Μνεία της Ιερουσαλήμ σε αιγυπτιακά κείμενα.
1800-1600 π.Χ.
Η εποχή των Ιξός
1000-961 π.Χ.
Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του ενωμένου βασιλείου υπό τον βασιλιά Δαβίδ.
961-922 π.Χ.
Βασιλεία του Σολομώντα. Ανέγερση του Α' Ναού.
922 π.Χ.
Η Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα μόνο του Ιούδα, μετά τη διαίρεση του βασιλείου.
715-687 π.Χ.
Εζεκίας, βασιλιάς του Ιούδα. Κτίσιμο υπογείων σηράγγων από τη Γεών προς τη Σηλώ.
701 π.Χ.
Ο Εζεκίας αμύνεται στην εισβολή του Σενναχειρείμ στην Ιερουσαλήμ.
586 π.Χ.
Ο Ναβουχοδονόσορ καταστρέφει την Ιερουσαλήμ και τον Ναό. Οι Ιουδαίοι οδηγούνται στην εξορία.
Η Περσική περίοδος (537-332)
537 π.Χ.
Επιστροφή των Ιουδαίων στην Ιερουσαλήμ από τη Βαβυλώνα στην Ιερουσαλήμ. Ανοικοδόμηση του Ναού.
516 π.Χ.
Εγκαίνια του Β' Ναού.
445-433 π.Χ.
Ο Δαρείος δίνει εντολή στον Νεεμία να ξανακτίσει την πόλη και του δίνει όλα τα σκεύη του Ναού.
Η Ελληνιστική περίοδος (332-167)
332 π.Χ.
Ο Μ. Αλέξανδρος καταλαμβάνει την πόλη χωρίς μάχη, συμπεριφέρεται στους Εβραίους φιλικά, τους απαλλάσει από ορισμένους φόρους, και επιβάλλει την ελληνική γλώσσα.
312-171 π.Χ.
Μετά το θάνατό του, ο Πτολεμαίος Σωτήρ, ο αντιβασιλέας του στην Αίγυπτο, καταλαμβάνει την πόλη. Πολλοί από τους κατοίκους της εξορίζονται στην Αφρική. Εγκαθιστά τα στρατεύματά του σαν φρουρά της πόλης.
170-167 π.Χ.
Η Ιερουσαλήμ υποτάσσεται στους Σελευκίδες.
169 π.Χ.
Ο Αντίοχος Δ', ο Επιφανής (175-164) λεηλατεί τον Ναό, όπου στήνει το άγαλμα του Δία. Εξαναγκάζει τον λαό να το λατρεύσει, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Η περίοδος των Ασμοναίων (167-37)
167-141 π.Χ.
Απελευθερωτικός αγώνας των Μακκαβαίων.
164 π.Χ.
Οι Μακκαβαίοι κατακτούν το όρος του Ναού.
166-135 π.Χ.
Ο Ιούδας Μακκαβαίος, ο Ιωνάθαν, ο Σίμων αρχηγοί των Μακκαβαίων.
Η Ρωμαϊκή περίοδος (63 π.Χ. – 324 μ.Χ.)
63 π.Χ.
Η Ιερουσαλήμ κατακτάται από τον Πομπήιο.
63-37 μ.Χ.
Οι Ρωμαίοι διορίζουν το Σκαύρο διοικητή της Παλαιστίνης.
37-4 π.Χ.
Ο Ηρώδης ο Μέγας ανέρχεται στο θρόνο. Κτίζει στην πόλη νέα κτίρια και παλάτια. Μεγαλώνει τα τείχη της, τα ενισχύει με πύργους κι οχυρώματα κι επεκτείνει τα οικοδομήματα του Ναού.
26-36 μ.Χ.
Ο Πόντιος Πιλάτος, Ρωμαίος πληρεξούσιος της Ιουδαίας.
33 μ.Χ.
Σταύρωση του Ιησού.
41-44 μ.Χ.
Ο Αγρίππας, βασιλιάς της Ιουδαίας, ανεγείρει νέο τείχος.
66-70 μ.Χ.
Ιουδαϊκή αντίσταση κατά των Ρωμαίων.
70 μ.Χ.
Οι Ρωμαίοι καταλαμβάνουν την πόλη. Ο Τίτος καταστρέφει τον Β' Ναό ολοσχερώς.
132-135 μ.Χ.
Η επανάσταση του Bar-Kochba. Η Ιερουσαλήμ ανακηρύσσεται και πάλι ιουδαϊκή πρωτεύουσα.
135 μ.Χ.
Καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Αδριανό. Ανοικοδόμηση της πόλης, με το όνομα Aelia Capitolina.
Βυζαντινή περίοδος (324-638)
326 μ.Χ.
Η Ελένη, μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, επισκέπτεται την πόλη και βάζει τον θεμέλιο λίθο της εκκλησίας του Παναγίου Τάφου.
614 μ.Χ.
Οι Πέρσες με το βασιλιά Χοσρόη κατακτούν την πόλη, κατεδαφίζουν τα τείχη της και σφάζουν τους 90.000 Εβραίους κατοίκους της.
628 μ.Χ.
Οι Βυζαντινοί εκδιώκουν τους Πέρσες.
Ισλαμική περίοδος (638-1099)
638 μ.Χ.
Ο χαλίφης Ομάρ κατακτά την Ιερουσαλήμ και την καθιστά ιερή πόλη.
691 μ.Χ.
Κτίζεται ο Ναός του Βράχου (Τέμενος Ομάρ).
1077 μ.Χ.
Οι Βελτζούκοι κατακτούν την Ιερουσαλήμ.
1093 μ.Χ.
Οι Φατιμίδες εκδιώχνουν τους Βελτζούκους απ’ την πόλη. Ο φανατισμός τους κι η κακή μεταχείρηση των χριστιανών προσκυνητών προκάλεσαν τη μεγάλη κίνηση των Σταυροφοριών.
Περίοδος των Σταυροφοριών (1099-1244)
1099 μ.Χ.
Οι Σταυροφόροι με τον Γοδεφρείδο ντε Μπουγιόν εισέρχονται στην Ιερουσαλήμ και ιδρύουν το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ. Οι Εβραίοι κάτοικοί της σφαγιάζονται.
1165 μ.Χ.
Ο Ραβίνος Mosche ben Maimon (Μαϊμονίδης) επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ.
1187 μ.Χ.
Ο Σαλαντίν Α’ κατατροπώνει τους σταυροφόρους και κατακτά την Ιερουσαλήμ.
1229 μ.Χ.
Ο Αυτοκράτορας Φρειδερίκος Β' αποκτά από τον Σουλτάνο της Αιγύπτου την πόλη κι αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς της Ιερουσαλήμ.
Περίοδος των Μαμελούκων (1250-1516)
1244 μ.Χ.
Οι Μαμελούκοι κατακτούν την Ιερουσαλήμ για λογαριασμό του Σουλτάνου της Αιγύπτου.
1267 μ.Χ.
Ο Ραβίνος Mosche ben Nachman δρα μες στην ιουδαϊκή κοινότητα της Ιερουσαλήμ.
Τουρκική περίοδος (1516-1917)
1517 μ.Χ.
Οι Οθωμανοί Τούρκοι υπό τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή κατακτούν την Ιερουσαλήμ. Η πόλη για 400 χρόνια υπήρξε μια μικρή επαρχία της τουρκικής αυτοκρατορίας.
1538-1540 μ.Χ.
Ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν Α' ανεγείρει καινούργια τείχη.
1700 μ.Χ.
Ο ραβίνος Jehuda Hassid κτίζει τη συναγωγή «Churva».
1836 μ.Χ.
Πρώτη επίσκεψη του Sir Moses Montefiore.
1860 μ.Χ.
Πρώτος ιουδαϊκός εποικισμός έξω από τα τείχη.
1898 μ.Χ.
Ο Dr. Θεόδωρος Herzl, ιδρυτής του παγκόσμιου σιωνιστικού κινήματος, επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ.
Βρετανική διοίκηση (1917-1948)
1917 μ.Χ.
Βρετανικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό Allenby μπαίνουν στην Ιερουσαλήμ και την καταλαμβάνουν.
1918 μ.Χ.
Ο Dr. Chaim Waizmann θέτει τον θεμέλιο λίθο του εβραϊκού Πανεπιστημίου
1947 μ.Χ.
Η Γενική Συνέλευση του Ο. Η. Ε. αποφασίζει να μοιράσει την Παλαιστίνη σε δυο ανεξάρτητα κράτη, ένα αραβικό και ένα εβραϊκό, και ψηφίζει τη διεθνοποίηση της Ιερουσαλήμ. Τα αραβικά κράτη αρνούνται να δεχθούν την απόφαση του Ο.Η.Ε. και να συνεργαστούν για την εφαρμογή της.
Η διαιρεμένη πόλη (1948-1967)
14-5-1948 μ.Χ.
Παύει η βρετανική διοίκηση. Ιδρύεται το κράτος του Ισραήλ. Αρχίζει ο απελευθερωτικός πόλεμος.
28-5-1948 μ.Χ.
Η ανατολική Ιερουσαλήμ υπό Ιορδανική κυριαρχία.
Απρίλιος 1949 μ.Χ.
Η Ιερουσαλήμ διαιρείται μεταξύ Ισραήλ και Υπεριορδανίας.
13-12-1949 μ.Χ.
Η πόλη ανακηρύσσεται πρωτεύουσα του Ισραήλ.
5-6-1967 μ.Χ.
Η έναρξη του πολέμου των 6 ημερών.
7-6-1967 μ.Χ.
Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις καταλαμβάνουν την ανατολική (παλαιά) Ιερουσαλήμ.
Η συνενωμένη πόλη (1967)
23-6-1967 μ.Χ.
Οι Ιουδαίοι, οι Μουσουλμάνοι, κι οι Χριστιανοί εξασφαλίζουν ελεύθερη είσοδο στην «Άγια Πόλη».
1980 μ.Χ.
Η Ιερουσαλήμ γίνεται η πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ.
HaKotel = Το Δυτικό Τείχος ή Τείχος των Δακρύων
1) Amda na'ara mul hakotel (A girl stood facing the kotel ) (Ένα κορίτσι στεκόταν κοιτάζοντας το τείχος)
S'fatayim keirva v'santeir (She drew her lips and chin close to it) (έσυρε τα χείλη και το μάγουλό της κοντά του).
Amra li, t'kiyot hashofar chazakot hein (She said to me, the shofar's blasts are strong) (μου είπε: τα σαλπίσματα της σοφάρ είναι δυνατά)
Aval hash'tika od yoteir (But the silence is even stronger) (αλλά η σιωπή είναι ακόμα πιο δυνατή).
Amra li, Tziyon, Har Habayit (She told me: Zion, the Temple Mount) (Μου είπε: η Σιών, το όρος του ναού).
Shatka li, hag'mul v'hazchut (She was silent, about the reward and the right) (Ήταν σιωπηλή, για την ανταμοιβή και το σωστό).
Uma shezahar al mitzcha ben arbayim (And what shone on her forehead at evening) (Κι αυτό που έλαμπε στο μέτωπό της το βράδυ)
Haya argaman shel malchut (Was the purple of royalty) (ήταν η πορφύρα του βασιλικού αξιώματος).
Επωδός
Hakotel - eizov v'atzevet (The kotel - moss and sadness) (Το τείχος - βρύα και λύπη),
Hakotel - oferet vadam (The kotel - lead and blood) (το τείχος - μολύβι και αίμα).
Yesh anashim - im lev shel even (There are people - with a heart of stone.) (Υπάρχουν άνθρωποι – με καρδιά πέτρας),
Yesh avanim - im lev αdam (There are stones - with a human heart) (υπάρχουν πέτρες - με ανθρώπινη καρδιά).
2) Amad hatzanchan mul hakotel (The paratrooper stood at the kotel) (Ο αλεξιπτωτιστής στεκόταν στο τείχος),
Mikawl maklachto, rak echad (Of his whole division - the only one) (από όλη του τη μεραρχία - ο μοναδικός).
Amar li, lamavet ein dmut (He told me that death has no image) (Μου είπε: ο θάνατος δεν έχει εικόνα)
Ach yesh koter – (But it has a diameter -) (αλλά έχει μια διάμετρο -)
Rak tish'a millimeter bilvad (Nine millimeters only) (μόνον εννέα χιλιοστών).
Amar li, eineni domei'a (He told me, I'm not shedding tears) (Μου είπε, δεν χύνω δάκρυα),
V'shav v'hishpil mabatim (And again lowered his glance) (και ξανά χαμήλωσε το βλέμμα του),
Ach saba sheli, Elohim hayodei'a (But my grandfather, God knows) (αλλά ο παππούς μου, ο Θεός ξέρει),
Kavur kan b'Har Hazeitim (Is buried here, on the Mount of Olives) (είναι θαμμένος εδώ, πάνω στο Όρος των Ελαιών).
Επωδός
Hakotel - eizov v'atzevet (The kotel - moss and sadness) (Το τείχος - βρύα και λύπη).
Hakotel - oferet vadam (The kotel - lead and blood) (Το τείχος - μολύβι και αίμα).
Yesh anashim - im lev shel even (There are people - with a heart of stone) (υπάρχουν άνθρωποι – με καρδιά πέτρας),
Yesh avanim - im lev adam (There are stones - with a human heart) (υπάρχουν πέτρες - με ανθρώπινη καρδιά).
3) Amda bish'chorim mul hakotel (She stood, dressed in black, at the kotel) (Στεκόταν, ντυμένη στα μαύρα, δίπλα στο τείχος),
Imo shel echad min hachir (The mother of one of the infantry soldiers) (η μητέρα ενός από τους στρατιώτες του πεζικού).
Amra li, einav na'ari hadolkot hein (She told me, it's the eyes of my son that are shining) (Μου είπε: είναι τα μάτια του γιου μου που λάμπουν)
V'lo haneirot shebakir (And not the candles on the wall) (και όχι τα κεριά πάνω στο τείχος).
Amra li, eineni roshemet (She told me: I'm not writing) (Μου είπε: Δεν γράφω)
Shum petek litmon ben s'dakav (Any note to hide between the cracks) (κάποιο σημείωμα για να το κρύψω ανάμεσα στις ρωγμές),
Ki ma shenatati lakotel rak emesh (Because what I gave to the kotel only last night) (επειδή αυτό που έδωσα στο τείχος μόλις χθες βράδυ),
Gadol mimilim umik'tav (Is greater than any words or writing) (είναι μεγαλύτερο από όλες τις λέξεις και τα γραπτά).
Το Δυτικό Τείχος (Ha-Kotel Ha-Ma'aravi) στην Ιερουσαλήμ είναι η πιο ιερή από όλες τις εβραϊκές τοποθεσίες, ιερή επειδή είναι ένα υπόλειμμα από το τείχος του Ηρώδη που διατηρείται, που κάποτε περιέκλειε και στήριζε τον Δεύετρο Ναό.
Έχει επίσης ονομαστεί το «Το Τείχος των Δακρύων» από Ευρωπαίους παρατηρητές επειδή για αιώνες οι Ιουδαίοι συγκεντρώνονταν εδώ για να θρηνήσουν την απώλεια του Ναού τους.
Η μεγάλη πλατεία μπροστά στο Δυτικό τείχος λειτουργεί σαν μια υπαίθρια συναγωγή που μπορεί να φιλοξενήσει δεκάδες χιλιάδες πιστών. Εκεί λαμβάνουν χώρα προσευχές μέρα και νύχτα, όπως επίσης εκεί γίνονται και ειδικές λειτουργίες.
Ιστορία
Το Δυτικό Τείχος χτίστηκε από το βασιλιά Ηρώδη το 20 π.Χ., στη διάρκεια της επέκτασης της περίφραξης του Ναού, και είναι μέρος ενός διατηρημένου τείχους που περιέκλειε το δυτικό μέρος του Όρους του Ναού. Σύμφωνα με τον Ιουδαίο-Ρωμαίο ιστορικό Ιώσηπο, η κατασκευή των τειχών πήρε 11 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων έβρεχε στην Ιερουσαλήμ μόνο τη νύχτα έτσι ώστε να μην εμποδίσει την πρόοδο του έργου.
Το 70 μ.Χ., οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ και το Ναό της. Στη διάρκεια της Οθωμανικής περιόδου (που αρχίζει το 16ο αιώνα), το τείχος έγινε ο κυρίως τόπος προσκυνήματος των Εβραίων, όπου έρχονταν για να θρηνήσουν για την καταστροφή του Ναού.
Για αιώνες, το Δυτικό Τείχος βρισκόταν σ’ ένα στενό δρομάκι, με πλάτος 12 πόδια, που μπορούσε να φιλοξενήσει μόνο λίγες εκατοντάδες στοιβαγμένους πιστούς. Αλλά το 1967, αμέσως μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, οι Ισραηλίτες ισοπέδωσαν τη γειτονική αραβική περιοχή για να δημιουργήσουν την πλατεία του Δυτικού Τείχους, που μπορεί να φιλοξενήσει δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές.
Συγχρόνως, οι Ισραηλινοί ύψωσαν το Τείχος γύρω στα 6 1/2 πόδια πιο ψηλά, με το σκάψουν και να αποκαλύψουν δύο ακόμα σειρές τετράγωνες πέτρες από το διατηρημένο τείχος του Ναού, που ήταν θαμμένες από συσσωρευμένα ερείπια για αιώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου