8/10/11

Ο λαός Ισραήλ σύμφωνα με τη Βίβλο

Ο λαός Ισραήλ είναι οι απόγονοι του Αβραά, τον οποίον έκλεξε ο Θεός, λόγω της πίστης του, για να δημιουργήσει από αυτόν ένα λαό που θα γνώριζε Εκείνον, θα αποτελούσε μαρτυρία για τον Θεό μέσα στον ειδωλολατρικό κόσμο, και από αυτόν τον λαό θα ερχόταν ο Μεσσίας, ο Σωτήρας του κόσμου.

Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Η υπόσχεση στον Αβραάμ
«Και είπε: Ορκίστηκα, στον εαυτό μου, λέει ο Κύριος ότι, επειδή έπραξες αυτό το πράγμα, και δεν λυπήθηκες τον γιο σου, τον μονογενή σου, ότι εξάπαντος θα σε ευλογήσω, και εξάπαντος θα πληθύνω το σπέρμα σου σαν τα αστέρια του ουρανού, και σαν την άμμο που είναι κοντά στο χείλος της θάλασσας. Και το σπέρμα σου θα κυριεύσει τις πύλες των εχθρών σου. Και διαμέσου του σπέρματός σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη της γης, επειδή υπάκουσες στη φωνή μου» (Γένεση 22:16-18).

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ
Να έρθει ο Μεσσίας
«Και ο Αβραάμ θα γίνει εξάπαντος μεγάλο έθνος και δυνατό, και διαμέσου αυτού θα ευλογηθούν όλα τα έθνη της γης. Επειδή, τον γνωρίζω, ότι θα διατάξει τους γιους του και την οικογένειά του, ύστερα από αυτόν και θα φυλάξουν τον δρόμο του Κυρίου, για να εκτελούν δικαιοσύνη και κρίση, ώστε ο Κυρίος να επιφέρει επάνω στον Αβραάμ τα όσα μίλησε σ’ αυτόν» (Γένεση 18:18-19).

Να είναι μαρτυρία για τον Θεό
α) Μέσα από την ευλογία τους
«Και ο Κύριος είπε σε μένα σήμερα να είσαι σ’ αυτόν λαός εκλεκτός, καθώς είχε μιλήσει σε σένα, και να τηρείς όλες τις εντολές του, και να σε καταστήσει εξαίρετον επάνω από όλα τα έθνη που έκανε για καύχημα και για όνομα, και για δόξα, και να είσαι λαός άγιος στον Κύριο τον Θεό σου, καθώς είχε μιλήσει» (Δευτερονόμιο 26:18-19).

β) Μέσα από την ομολογία τους
«Και ποιος είναι, όπως εγώ, θα κράξει, και θα αναγγείλει, και θα διατάξει σε μένα, αφού σύστησα τον παλιό λαό; Και τα επερχόμενα και τα μέλλοντα, ας τους τα αναγγείλουν. Μη φοβάστε ούτε να τρομάζετε. Έκτοτε δεν σε έκανα να ακούσεις, και το ανήγγειλα; Εσείς, μάλιστα, είστε μάρτυρές μου. Υπάρχει εκτός από μένα Θεός; Βέβαια, δεν υπάρχει βράχος, δεν γνωρίζω κανέναν» (Ησαΐας 44:7-8).

«Ας συγκεντρωθούν όλα τα έθνη, και ας συγκεντρωθούν όλοι οι λαοί. Ποιος ανάμεσά τους το ανήγγειλε, και μας έδειξε τα προγενέστερα; Ας φέρουν τους μάρτυρές τους, και ας δικαιωθούν, ή ας ακούσουν, και ας πουν: Αυτό είναι αληθινό. Εσείς είστε μάρτυρές μου, λέει ο Κύριος, και ο δούλος μου, που έκλεξα, για να μάθετε και να πιστέψετε σε μένα, και να εννοήσετε ότι εγώ ο ίδιος είμαι. Πριν από μένα άλλος Θεός δεν υπήρξε ούτε ύστερα από μένα θα υπάρχει» (Ησαΐας 43:9-10).

γ) Μέσα από την ιστορία τους
«Και όλα τα έθνη θα πουν: Γιατί ο Κύριος έκανε έτσι σ’ αυτή τη γη; Γιατί ο θυμός αυτής της μεγάλης οργής; Τότε θα πουν: Επειδή, εγκατέλειψαν τη διαθήκη του Κυρίου του Θεού των πατέρων τους, που έκανε σ’ αυτούς, όταν τους έβγαλε από τη γη της Αιγύπτου» (Δευτερονόμιο 29:24-25).

δ) Με την επανασύναξη
«Και θα αγιάσω το μεγάλο μου όνομα, που βεβηλώθηκε ανάμεσα στα έθνη, το οποίο βεβηλώσατε ανάμεσά τους, και τα έθνη θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος, λέει ο Κύριος ο Θεός, όταν αγιαστώ σε σας μπροστά στα μάτια τους. Επειδή, θα σας πάρω από μέσα από τα έθνη, και θα σας συγκεντρώσω από όλους τους τόπους, και θα σας φέρω στη γη σας» (Ιεζεκιήλ 36:23-24).

«Όταν τους επαναφέρω από τους λαούς, και τους συγκεντρώσω από τους τόπους των εχθρών τους, και αγιαστώ σ’ αυτούς μπροστά σε πολλά έθνη, τότε θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός τους, όταν, αφού τους κάνω να φερθούν σε αιχμαλωσία ανάμεσα στα έθνη, τους συγκεντρώσω στη γη τους, και δεν θα αφήσω υπόλοιπο απ’ αυτούς εκεί» (Ιεζεκιήλ 39:27-28).

«Γι’ αυτό, δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και δεν θα πουν πια: Ζει ο Κύριος, που ανέβασε τους γιους Ισραήλ από τη γη της Αιγύπτου, αλλά: Ζει ο Κύριος που ανέβασε τους γιους Ισραήλ από τη γη του βορρά, και από όλους τους τόπους, όπου τους είχε διώξει. Και θα τους επαναφέρω πάλι στη γη τους, που είχα δώσει στους πατέρες τους» (Ιερεμίας 16:14-15).

Η διαθήκη του Κυρίου με τον Ισραήλ είναι ότι δεν πρόκειται ποτέ να τους απορρίψει. Ο Κύριος πάντοτε θα αφήνει ένα υπόλοιπο από τον Ισραήλ για τον εαυτό Του, για να τους ελεεί, εξαιτίας του Αβραάμ, του αγαπητού Του φίλου.

«Έτσι λέει ο Κύριος, αυτός που έδωσε τον ήλιο για φως της ημέρας, τις διατάξεις του φεγγαριού και των άστρων για φως της νύχτας, αυτός που ταράζει τη θάλασσα και βοούν τα κύματά της, το όνομά του είναι Κύριος των δυνάμεων. Αν αυτές οι διατάξεις εκλείψουν από μπροστά μου, λέει ο Κύριος, τότε το σπέρμα του Ισραήλ θα πάψει από το να είναι μπροστά μου έθνος, όλες τις ημέρες. Έτσι λέει ο Κύριος: Αν ο ουρανός επάνω μπορεί να μετρηθεί και τα θεμέλια της γης κάτω να εξιχνιαστούν, τότε και εγώ θα απορρίψω ολόκληρο το σπέρμα του Ισραήλ για όλα όσα έπραξαν, λέει ο Κύριος» (Ιερεμίας 31:35-37).

«Και αν και με τούτα δεν με υπακούσετε, αλλά πορεύεστε ενάντια σε μένα, τότε, εγώ θα πορευτώ ενάντιος σε σας με θυμό, και θα σας παιδεύσω κι εγώ επταπλάσια για τις αμαρτίες σας... Και θα σας διασπείρω ανάμεσα στα έθνη, και θα σύρω από πίσω σας τη μάχαιρα, και η γη σας θα μείνει έρημη, και οι πόλεις σας θα είναι έρημες. Αλλά, κι έτσι, ενώ βρίσκονται στη γη των εχθρών τους, δεν θα τους απορρίψω ούτε θα τους βδελυχθώ, ώστε να τους εξολοθρεύσω, και να ματαιώσω της διαθήκη μου, που έκανα σ’ αυτούς, επειδή εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός τους» (Λευιτικό 26:27-28, 33-34).

«Γι’ αυτό, πες στον οίκο Ισραήλ: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός, ενώ εσείς μολύνεστε στον δρόμο των πατέρων σας, και εκπορνεύετε πίσω από τα βδελύγματά τους, και μολύνεστε με όλα τα είδωλά σας μέχρι σήμερα... και εκείνο που σκέπτεστε, δεν θα γίνει με κανέναν τρόπο, επειδή, λέτε: Θα είμαστε σαν τα έθνη, σαν τις οικογένειες των τόπων, στο να λατρεύουμε ξύλα και πέτρες... Και θα σας βγάλω από τους λαούς, και θα σας συγκεντρώσω από τους τόπους, όπου είστε διασκορπισμένοι, με χέρι κραταιό, και με βραχίονα απλωμένον, και με θυμό που ξεχύνεται... Και θα σας περάσω από τη ράβδο, και θα σας φέρω στους δεσμούς της διαθήκης. Και θα αποκαθαρίσω από μέσα σας τους αποστάτες, κι αυτούς που ασέβησαν σε μένα. Θα τους βγάλω έξω από τη γη της παροικίας τους, και δεν θα μπουν μέσα στη γη του Ισραήλ, και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος... Επειδή, επάνω στο άγιο βουνό μου, επάνω στο ψηλό βουνό του Ισραήλ, λέει ο Κύριος ο Θεός, εκεί ολόκληρος ο Ισραήλ, όλοι αυτοί που είναι μέσα στη γη θα με λατρεύσουν. Εκεί θα τους δεχθώ, και εκεί θα ζητήσω τις προσφορές σας, και τις απαρχές των δώρων σας, με όλα τα άγιά σας. Θα σας δεχθώ με οσμή ευωδίας, όταν θα σας βγάλω από τους λαούς, και σας συγκεντρώσω από τους τόπους όπου διασκορπιστήκατε, και θα αγιαστώ σε σας μπροστά στα έθνη» (Ιεζεκιήλ 20:30-34, 37-38, 40-41).

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΡΑΗΛ
«Ο Εφραΐμ είναι σε μένα γιος αγαπητός; Παιδάκι φίλτατο; Επειδή, αφού μίλησα εναντίον του, πάντα τον θυμάμαι. Γι’ αυτό τα σπλάγχνα μου ηχούν γι’ αυτόν. Σίγουρα θα τον σπλαχνιστώ, λέει ο Κύριος» (Ιερεμίας 31:20).

«Αλλά εσύ, Ισραήλ, δούλε μου, Ιακώβ, εκλεκτέ μου, το σπέρμα του Αβραάμ του αγαπητού μου... μη φοβάσαι, επειδή, εγώ είμαι μαζί σου. Μη τρομάζεις, επειδή, εγώ είμαι ο Θεός σου. Σε ενίσχυσα, μάλιστα, σε βοήθησα, μάλιστα, σε υπερασπίστηκα με το δεξί χέρι της δικαιοσύνης μου» (Ησαΐας 41:8-10).

«Και θα στήσω τη διαθήκη μου ανάμεσα σε μένα και σε σένα, και στο σπέρμα σου μετά από σένα στις γενεές τους, σε μια αιώνια διαθήκη, για να είμαι Θεός σε σένα και στο σπέρμα σου μετά από σένα. Και θα δώσω σε σένα, και στο σπέρμα σου μετά από σένα, τη γη της παρτοικίας σου, ολόκληρη τη γη Χαναάν, σε αιώνια κατάσχεση, και θα είμαι ο Θεός τους» (Γένεση 17:7-8).

Αν δεν δεχτούμε ότι οι διαθήκες του Θεού προς τον Αβραάμ και τον Ισραήλ ισχύουν και σήμερα, πώς μπορούμε να έχουμε πίστη ότι θα εκπληρωθούν οι υποσχέσεις Του σε εμάς και τα παιδιά μας; Άλλωστε, οι περισσότερες υποσχέσεις που επικαλούμαστε δόθηκαν πρώτα στον Ισραήλ.

Ο διασκορπισμός του Ισραήλ στα έθνη και η προφητευμένη επανασύναξή του, που έγιναν μετά την έλευση του Μεσσία, αποτελούν απόδειξη ότι η συμμετοχή του Ισραήλ στο απολυτρωτικό σχέδιο του Θεού δεν περιορίζεται στα χρόνια της Μωσαϊκής Διαθήκης, αλλά επεκτείνεται μέχρι το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας, αφού και ο πόλεμος με τον Γωγ τον ηγεμόνα του Μαγώγ (Ιεζεκιήλ 38-39), αλλά και ο τελευταίος πόλεμος (Αρμαγεδδών) θα γίνουν ανάμεσα στα έθνη και τον Ισραήλ, για να κριθούν τα έθνη, και για να ανοιχτούν τα μάτια του λαού Ισραήλ, ώστε να αναγνωρίσουν τον Ιησού, τον Μεσσία.

ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΓΩΓ
«Και έγινε σε μένα λόγος του Κυρίου, λέγοντας: Γιε ανθρώπου, στήριξε το πρόσωπό σου ενάντια στον Γωγ, τη γη του Μαγώγ, τον πρώτο ηγεμόνα της Μεσέχ και της Θουβάλ, και προφήτευσε εναντίον του... ύστερα από πολλές ημέρες θα γίνει σε σένα επίσκεψη. Στους έσχατους χρόνους θα έρθεις στη γη, που ελευθερώθηκε από τη μάχαιρα, και συγκεντρώθηκε από πολλούς λαούς, ενάντια στα βουνά του Ισραήλ, που έγιναν για πάντα έρημα. Αυτός, όμως, μεταφέρθηκε από μέσα από τους λαούς, και όλοι θα κατοικήσουν με ασφάλεια... Και θα ανέβεις ενάντια στον λαό μου Ισραήλ σαν σύννεφο, για να σκεπάσεις τη γη. Αυτό θα είναι στις έσχατες ημέρες. Και θα σε φέρω ενάντια στη γη μου, για να με γνωρίσουν τα έθνη, όταν αγιαστώ σε σένα, Γωγ, μπροστά τους» (Ιεζεκιήλ 38:1, 8, 16).

«Και θα στείλω φωτιά επάνω στον Μαγώγ, και ανάμεσα σ’ αυτούς που κατοικούν με ασφάλεια τα νησιά και θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος. Και θα κάνω γνωστό το άγιο όνομά μου ανάμεσα στον λαό μου Ισραήλ, και δεν θα αφήσω πλέον να βεβηλωθεί το άγιο ονομά μου. Και τα έθνη θα γνωρίσουν, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, ο Άγιος μέσα στον Ισραήλ. Δέστε, ήρθε, και έγινε, λέει ο Κύριος ο Θεός. Αυτή είναι η ημέρα για την οποία είχα μιλήσει» (Ιεζεκιήλ 39:6).

Ο ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ
«Και είδα τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους, που έβγαιναν από το στόμα του δράκου, και από το στόμα του θηρίου, και από το στόμα του ψευδοπροφήτη. Επειδή είναι πνεύματα δαιμόνων, που εκτελούν σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και ολόκληρης της οικουμένης, για να τους συγκεντρώσουν στον πόλεμο εκείνης της μεγάλης ημέρας, του Θεού του Παντοκράτορα... Και τους συγκέντρωσε στον τόπο, που εβραϊκά λέγεται Αρμαγεδδών» (Αποκάλυψη 16:13,16).

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΓΕΙΤΟΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ (Ψαλμός 83)
Ο πόλεμος αυτός μοιάζει να προηγείται του πολέμου του Γωγ, επειδή οι λαοί που αναφέροντ;αι στον Ψαλμό, δεν συμμετέχουν στον πόλεμο του Γωγ και κάποιοι μοιάζουν να μη συμμερίζονται τα σχέδια του Γωγ και να απορρούν πώς τόλμησε να επιτεθεί στον Ισραήλ (Ιεζεκιήλ 38:13). Οι λαοί του Ψαλμού 83 αποτελούν τον εσωτερικό κύκλο των εχθρών του Ισραήλ, που συνορεύουν άμεσα με το κράτος που ανασυστάθηκε μετά τη διασπορά. Ενώ, οι λαοί του πολέμου του Γωγ αποτελούν έναν δεύτερο, αμέσως μεγαλύτερο κύκλο.
«Θεέ, μη σιωπήσεις, μη σιγάσεις, και μη ησυχάσεις, Θεέ. Επειδή, δες, οι εχθροί σου θορυβούν, κι αυτοί που σε μισούν, σήκωσαν ψηλά το κεφάλι. Πήραν κακή βουλή ενάντια στον λαό σου, και συμβουλεύτηκαν ενάντια στους εκλεκτούς σου. Είπαν: Ελάτε, και ας τους εξολοθρεύσουμε από το να είναι έθνος, και το όνομα του Ισραήλ ας μη αναφέρεται πλέον. Επειδή, με σύμφωνη γνώμη συμβουλεύτηκαν μαζί, συμμάχησαμ εναντίον σου. Οι σκηνές του Εδώμ (νότια Ιορδανία), και οι Ισμαηλίτες (Άραβες Σ. Αραβίας), ο Μωάβ (νότια Ιορδανία) και οι Αγαρηνοί (Αίγυπτος), ο Γεβάλ (Βύβλος Λιβάνου), και ο Αμμών (Ιορδανία) και ο Αμαλήκ (), οι Φιλισταίοι (Παλαιστίνιοι), μαζί με αυτούς που κατοικούν την Τύρο (Λίβανος). Κι αυτός ο Ασσούρ (Ασσυρία, Ιράκ) ενώθηκε μαζί τους, βοήθησαν τους γιους του Λωτ (Αμμωνίτες, Μωαβίτες). Κάνε σ’ αυτούς όπως στους Μαδιανίτες, όπως στον Σισάρα, όπως στον Ιαβείν στον χείμαρρο Κεισών, που απολέστηκαν στην Εν-δωρ, έγιναν κοπρία για τη γη. Κάνε τους άρχοντές τους σαν τον Ωρήβ και σαν τον Ζηβ, και σαν τον Ζεβεέ και σαν τον Σαλμανά, [1] όλους τους αρχηγούς τους, που είπαν: Ας κληρονομήσουμε για τον εαυτό μας τα κατοικητήρια του Θεού. Θεέ μου, κάψε τους σαν τροχό, σαν άχυρο μπροστά στον άνεμο. Όπως η φωτιά καίει το δάσος, και όπως η φλόγα κατακαίει τα βουνά, έτσι να τους καταδιώξεις με την ανεμοζάλη σου, και με τον ανεμοστρόβιλό σου, κατατρόμαξέ τους. Γέμισε με ατιμία τα πρόσωπά τους, και θα ζητήσουν, Κύριε, το όνομά σου. Ας ντροπιαστούν και ας ταραχτούν για πάντα, και ας ντραπούν, και ας απολεστούν, και ας γνωρίσουν ότι εσύ, του οποίου το όνομα είναι Κύριος, είσαι ο μόνος Ύψιστος επάνω σε ολόκληρη τη γη» (Ψαλμός 83).

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ
Ο λαός Ισραήλ είναι εκ φύσεως παιδιά του Αβραάμ. Μέσα από τον γενάρχη τους, τον Αβραάμ, αλλά και μετά από δική τους απόφαση, όταν στο όρος Σινά αποδέχτηκαν τις εντολές του Κυρίου (Έξοδος 19:3-8, 24:3), έγιναν ο πρώτος λαός που αποδέχτηκε τη διαθήκη του Θεού με τους ανθρώπους και συμφιλιώθηκαν μαζί Του. Σήμερα, μέσω της πίστης στον Ιησού και με την αποδοχή της θυσίας Του, μπορεί κάθε άνθρωπος, από κάθε έθνος, να γίνει μέτοχος της ίδια διαθήκης.

«Γι’ αυτό, να θυμάστε ότι, εσείς, οι άλλοτε εθνικοί κατά σάρκα, που αποκαλείστε ακροβυστία, από αυτούς πουτ αποκαλούνται περιτομή, η οποία γίνεται με το χέρι στη σάρκα, ότι εκείνο τον καιρό, ήσασταν χωρίς Χριστό, απαλλοτριωμένοι από την πολιτεία του Ισραήλ, και ξένοι από τις διαθήκες της υπόσχεσης, μη έχοντας ελπίδα, και ήσασταν στον κόσμο χωρίς Θεό. Τώρα, όμως, διαμέσου του Ιησού Χριστού, εσείς που άλλοτε ήσασταν μακριά, γίνατε κοντά διαμέσου του αίματος του Χριστού. Επειδή, αυτός είναι η ειρήνη μας, ο οποίος έκανε τα δύο μέρη ένα, και γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού, καταργώντας την έχθρα επάνω στη σάρκα του, τον νόμο των εντολών, που είναι στα διατάγματα, ώστε, στον εαυτό του, να κτίσει τους δύο σε ένα καινούργιο άνθρωπο, φέρνοντας ειρήνη. Και να συμφιλιώσει και τους δύο σε ένα σώμα προς τον Θεό διαμέσου του σταυρού, αφού θανάτωσε διαμέσου αυτού την έχθρα. Και όταν ήρθε, κήρυξε ευαγγέλιο ειρήνης σε σας που ήσασταν μακριά, και σ’ αυτούς που ήταν κοντά. Επειδή, διαμέσου αυτού έχουμε και οι δυο την είσοδο προς τον Πατέρα με ένα Πνεύμα» (Εφεσίους 2:11-17).

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ
«Σας λέω αλήθεια, εν Χριστώ, δεν ψεύδομαι (έχοντας τη συνείδησή μου να συμμαρτυρεί μαζί μου, με επιβεβαίωση από το Αγιο Πνεύμα), ότι έχω μεγάλη λύπη και αδιάκοπη οδύνη μέσα στην καρδιά μου. Επειδή, ευχόμουν εγώ ο ίδιος να είμαι ανάθεμα από τον Χριστό χάρη των αδελφών μου, των συγγενών μου κατά σάρκα, που είναι Ισραηλίτες, των οποίων είναι η υιοθεσία και η δόξα, και οι διαθήκες, και η νομοθεσία, και η λατρεία, και οι υποσχέσεις, των οποίων είναι οι πατέρες, και από τους οποίους γεννήθηκε ο Χριστός... Τι θα πούμε, λοιπόν; ότι τα έθνη, που δεν ζητούσαν δικαιοσύνη δικαιοσύνη, έφτασαν σε δικαιοσύνη, δικαισύνη όμως που στηρίζεται στην πίστη, ενώ ο Ισραήλ, ζητώντας νόμο δικαιοσύνης, σε νόμο δικαιοσύνης δεν έφτασε. Γιατί; Επειδή, δεν ζητούσε με βάση την πίστη, αλλά ως αποτέλεσμα των έργων του νόμου. Επειδή, πρόσκοψαν στην πέτρα του προσκόμματος, όπως είναι γραμμένο: ‘Δέστε, βάζω στη Σιών λίθο προσκόμματος, και πέτρα σκανδάλου, και κάθε ένας που πιστεύει σ’ αυτόν δεν θα ντροπιαστεί’» (Ρωμαίους 9:1-5, 30-33).

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΟΙ
«Γι’ αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτόν ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τους ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν... Όπως, λοιπόν, εξαιτίας ενός αμαρτήματος ήρθε κατάκριση σε όλους τους ανθρώπους, έτσι κι εξαιτίας μιας δικαιοσύνης ήρθε σε όλους τους ανθρώπους δικαίωση για ζωή» (Ρωμαίους 5:12, 18).

«Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία της σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα, όταν εξάλειψε το χειρόγραφο με τα διατάγματα, που ήταν ενατίον σας, και το αφαίρεσε από το μέσον, καρφώνοντάς το επάνω στο Σταυρό» (Κολοσσαείς 2:13-14).

«Με τον οποίον έχουμε την απολύτρωση διαμέσου του αίματός του, την άφεση των αμαρτημάτων, σύμφωνα με τον πλούτο της χάρης του» (Εφεσίους 1:7).

«Κι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα, τώρα, όμως, σας συμφιλίωσε προς τον εαυτό του, διαμέσου του σώματος της σάρκας του, διαμέσου του θανάτου, για να σας παραστήσει μπροστά του αγίους και χωρίς ψεγάδι και χωρίς κατηγορία» (Κολοσσαείς 1:21-22).

ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ
Οι Εβραίοι:
Οι αρχιερείς και το Συνέδριο (που ανήκαν στη φυλή του Σημ)

Οι Εθνικοί:
Ο Ηρώδης, που ήταν Ιδουμαίος (από τον Εδώμ), δηλαδή απόγονος το Ησαύ. Ο Ησαύ είχε παντρευτεί γυναίκες Χαναναίες (από τη φυλή του Χαμ) και μια γυναίκα Ισμαηλίτισσα (Αιγύπτια) (επίσης από τη φυλή του Χαμ).
Ο Πιλάτος ήταν Ρωμαίος (από τη φυλή του Ιάφεθ).

Η κατάκριση του Χριστού για τον εβραϊκό λαό, δεν ήταν για το θάνατό Του, αλλά για το δεν αντιλήφθηκαν την επίσκεψη του Θεού, δεν κατάλαβαν ότι Εκείνος ήταν ο Μεσσίας.
«Και όταν πλησίασε, βλέποντας την πόλη, έκλαψε γι’ αυτήν, λέγοντας: Είθε να γνώριζες κι εσύ, τουλάχιστον κατά την ημέρα σου τούτη, αυτά που αποβλέπουν για την ειρήνη σου, αλλά τώρα, κρύφτηκαν από τα μάτια σου. Επειδή, θα έρθουν ημέρες επάνω σου, και οι εχθροί σου θα κάνουν χαράκωμα γύρω από σένα, και θα σε περικυκλώσουν, και θα σε στενοχωρήσουν από παντού. Και θα σε κατεδαφίσουν, και τα παιδιά σου μέσα σε σένα, και δεν θα αφήσουν μέσα σε σένα πέτρα επάνω σε πέτρα, επειδή, δεν γνώρισες την ημέρα της επίσκεψής σου» (Λουκάς 19:41-44).

ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΘΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ
«Επειδή, δεν θέλω να αγνοείτε, αδελφοί, το μυστήριο τούτο (για να μη υψηλοφρονείτε), ότι στον Ισραήλ έγινε τύφλωση κατά ένα μέρος, μέχρις ότου μπουν μέσα όλα τα έθνη, και έτσι ολόκληρος ο Ισραήλ θα σωθεί, όπως είναι γραμμένο: ‘Από τη Σιών θα έρθει ο Λυτρωτής, και θα αποδιώξει τις ασέβειες από τον Ιακώβ. Κι αυτή είναι από μένα η διαθήκη σ’ αυτούς, όταν αφαιρέσω τις αμαρτίες τους’» (Ρωμαίους 11:25-27).

«Και επάνω στον οίκο του Δαβίδ και επάνω στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ θα ξεχύσω πνεύμα χάρης και ικεσιών, και θα επιβλέψουν σε μένα, τον οποίον διατρύπησαν, και θα πενθήσουν γι’ αυτόν, όπως κάποιος πενθεί για τον μονογενή του, και θα λυπηθούν γι’ αυτόν, όπως αυτός που λυπάται για τον πρωτότοκό του... Κατά την ημέρα εκείνη θα υπάρχει ανοιγμένη πηγή στον οίκο του Δαβίδ, και στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, για την αμαρτία, και για την ακαθαρσία» (Ζαχαρίας 12:10, 13:1).

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΙΣΡΑΗΛ
Η επανασύναξη του λαού Ισραήλ
«Και τώρα, έτσι λέει ο Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο πλάστης σου, Ισραήλ. Μη φοβάσαι, επειδή, εγώ σε λύτρωσα, σε κάλεσα με το όνομά σου, δικός μου είσαι... Αφότου στάθηκες πολύτιμος στα μάτια μου, δοξάστηκες, και εγώ σε αγάπησα. Και θα δώσω πολλούς ανθρώπους αντί για σένα, και λαούς αντί για το κεφάλι σου. Μη φοβάσαι, επειδή, εγώ είμαι μαζί σου. Από την ανατολή θα φέρω το σπέρμα σου, και από τη δύση θα σε συνάξω. Θα πω στον βορρά: Δώσε, και προς το νότο: Μη εμποδίσεις. Φέρε τους γιους μου από μακριά, και τις θυγατέρες μου από τα άκρα της γης» (Ησαΐας 43:1-6).

«Φωνή κραυγής έρχεται από την πόλη, φωνή από το ναό, φωνή του Κυρίου, που κάνει ανταπόδοση στους εχθρούς του. Πριν κοιλοπονέσει, γέννησε. Πριν έρθουν οι πόνοι της, ελευθερώθηκε και γέννησε αρσενικό. Ποιος άκουσε τέτοιο πράγμα; Ποιος είδε τέτοια; Θα γεννούσε η γη μέσα σε μια ημέρα; Ή, ένα έθνος θα γεννιόταν μονομιάς; Αλλά η Σιών μόλις κοιλοπόνεσε, γέννησε τα παιδιά της» (Ησαΐας 66:6-8).

«Θα σας δεχθώ με οσμή ευωδίας, όταν θα σας βγάλω από τους λαούς, και σας συγκεντρώσω από τους τόπους όπου διασκορπιστήκατε, και θα αγιαστώ σε σας μπροστά στα έθνη. Και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν σας φέρω στη γη Ισραήλ, στη γη για την οποία ύψωσα το χέρι μου ότι θα τη δώσω στους πατέρες σας. Κι εκεί θα θυμηθείτε τους δρόμους σας μπροστά στα μάτια σας, για όλα τα κακά σας, όσο πράξατε. Και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν έτσι κάνω σε σας ένεκα του ονόματός μου, όχι σύμφωνα με τους πονηρούς δρόμους σας ούτε σύμφωνα με τα διεφθαρμένα έργα σας, οίκος Ισραήλ, λέει ο Κύριος ο Θεός» (Ιεζεκιήλ 20:41-44).

Η γη θα αποκατασταθεί και θα ανθίσει
«Δέστε, εγώ θα κάνω ένα νέο πράγμα. Τώρα θα αντείλει, δεν θα το γνωρίσετε; Θα κάνω, σίγουρα, έναν δρόμο μέσα στην έρημο, ποταμούς μέσα στην άνυδρη γη. Τα θηρία του χωραφιού θα με δοξάσουν, τα τσακάλια, και οι στρουθοκάμηλοι, επειδή δίνω νερό στην έρημο, ποταμούς στην άνυδρη γη, για να ποτίσω τον λαό μου, τον εκλεκτό μου» (Ησαΐας 43:19-20).

«Στο ερχόμενο θα ριζώσει τον Ιακώβ. Ο Ισραήλ θα ανθίσει και θα βλαστήσει, και θα γεμίσει το πρόσωπο της οικουμένης από καρπούς» (Ησαΐας 27:6).

«Και η αφανισμένη γη θα γεωργηθεί, αντί να κείτεται αφανισμένη μπροστά σε καθέναν που διαβαίνει. Και θα λένε: Αυτή η γη, που ήταν αφανισμένη, έγινε σαν παράδεισος της Εδέμ, και οι ερημωμένες πόλεις, και αφανισμένες, και κατεδαφισμένες, οχυρώθηκαν, κατοικήθηκαν» (Ιεζεκιήλ 36:34-35).

«Σήκω επάνω, σήκω επάνω, αναστήσου, Ιερουσαλήμ, που ήπιες από το χέρι του Κυρίου το ποτήρι του θυμού του. Ήπιες, άδειασες ακόμα και αυτή τη λάσπη του κρασιού του ποτηριού της ζάλης... Αυτά τα δύο ήρθαν επάνω σου, ποιος θα σε συλλυπηθεί; Ερήμωση και καταστροφή, και πείνα και μάχαιρα, με τι να σε παρηγορήσω;... Γι’ αυτό, άκου τώρα τούτο, θλιμμένη, και μεθυσμένη, όμως, όχι από κρασί. Έτσι λέει ο Κύριός σου, ο Κύριος, και ο Θεός σου, που μάχεται υπέρ του λαού του: Δες, πήρα από τα χέρια σου το ποτήρι της ζάλης, τη λάσπη του κρασιού από το ποτήρι του θυμού μου, του λοιπού δεν θα το ξαναπιείς. Και θα το βάλλω στο χέρι εκείνων που σε καταθλίβουν, που είπαν στην ψυχή σου: Σκύψε, για να περάσουμ, κι εσύ έβαλες το σώμα σου σαν γη, και σαν δρόμο σ’ εκείνους που διάβαιναν» (Ησαΐας 51:17-23).

«Αλλαλάξτε, ευφρανθείτε μαζί, ερημωμένοι τόποι της Ιερουσαλήμ, επειδή ο Κύριος παρηγόρησε τον λαό του. λύτρωσε την Ιερουσαλήμ. Ο Κύριος γύμνωσε τον άγιο βραχίονά του μπροστά σε όλα τα έθνη, και όλα τα πέρατα της γης θα δουν τη σωτηρία του Θεού μας» (Ησαΐας 52:9-10).

Οι Εθνικοί θα φέρουν πίσω τους γιους της Σιών
«Τα παιδιά σου θα έρθουν με βιασύνη. Αυτοί, όμως, που σε καταστρέφουν και σε ερημώνουν, θα βγουν έξω από σένα... Τα παιδιά που θα αποκτήσεις ύστερα από την ατεκνία σου, θαπουν επιπλέον στα αυτιά σου: Είναι στενός ο τόπος για μένα, κάνε μου έναν τόπο για να κατοικήσω. Τότε, θα πεις στην καρδιά σου: Ποιος τα γέννησε αυτά σε μένα, ενώ εγώ ήμουν ατεκνωμένη, και έρημη, αιχμάλωτη, και μεταφερόμενη; Κι αυτά, ποιος τα έθρεψε; Δέστε, εγώ είχα εγκατακλειφθεί μόνη, αυτά, που ήσαν; Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Δες, θα υψώσω το χέρι μου προς τα έθνη, και θα στήσω τη σημαία μου προς τους λαούς, και θα φέρουν τους γιους σου κρατώντας τους στην αγκαλιά, και οι θυγατέρες σου θα φερθούν επάνω σε ώμους» (Ησαΐας 49:17, 20-22).

«Σήκω, φωτίζου. Επειδή, το φως σου ήρθε, και η δόξα του Κυρίου ανέτειλε επάνω σου. Επειδή, δες, σκοτάδι θα σκεπάσει τη γη, και παχύ σκοτάδι τα έθνη. Επάνω, όμως, σε σένα θα ανατείλει ο Κύριος, και η δόξα του θα φανερωθεί επάνω σου. Και τα έθνη θα έρθουν στο φως σου, και οι βασιλείς στη λάμψη της αντολής σου. Ύψωσε τα μάτια σου ολόγυρα, και δες. Όλοι αυτοί συγκεντρώνονται, έρχονται σε σένα. Οι γιοι σου θα έρθουν από μακριά και οι θυγατέρες σου θα τραφούν στα πλευρά σου... Τα νησιά, βέβαια, θα προσμείνουν εμένα, και πρώτα απ’ όλα τα πλοία της Θαρσείς, για να φέρουν τους γιους σου από μακριά, το ασήμι τους και το χρυσάφι τους μαζί τους, για το όνομα του Κυρίου του Θεού σου, και για τον Άγιο του Ισραήλ, επειδή σε δόξασε. Και οι γιοι των αλλογενών θα ανοικοδομήσουν τα τείχη σου, και οι βασιλείς τους θα σε υπηρετήσουν, επειδή, σε πάταξα μέσα στην οργή μου, όμως χάρη της εύνοιάς μου σε ελέησα» (Ησαΐας 60:1-4, 9-10).

Ο Ιούδας θα φέρει πίσω τον Ισραήλ
«Ελάτε, και ας επιστρέψουμε στον Κύριο, επειδή, αυτός διασπάραξε, και θα γιατρέψει, πάταξε, και θα περιδέσει την πληγή μας. Θα μας αναζωοποιήσει ύστερα από δύο ημέρες (τα 2.000 χρόνια της διασποράς;). Κατά την τρίτη ημέρα θα μας αναστήσει, και θα ζούμε μπροστά του... Στον οίκο Ισραήλ είδα φρίκη. Εκεί είναι η πορνεία του Εφραΐμ, ο Ισραήλ μολύνθηκε. Και για σένα Ιούδα, διορίστηκε θερισμός, όταν εγώ επιστρέψω την αιχμαλωσία του λαού μου» [2] (Ωσηέ 6:1-2, 10-11).

ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
1) Η προφητεία: Ο Κύριος μιλάει στη γη του Ισραήλ και της λέει να ετοιμαστεί για να υποδεχθεί το λαό Του.
«Γι’ αυτό, προφήτευσε στη γη Ισραήλ, και πες προς τα βουνά, και προς τους λόφους, προς τους χείμαρρους, και προς τα φαράγγια: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Δέστε, εγώ μίλησα μέσα στον ζήλο μου, και μέσα στον θυμό μου, επειδή βαστάξατε την ύβρη των εθνών. Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Εγώ ύψωσα το χέρι μου, τα έθνη, που είναι γύρω σας, θα βαστάξουν εξάπαντος τη ντροπή τους. Κι εσείς βουνά του Ισραήλ, θα βλαστήσετε τα κλαδιά σας, και θα δώσετε τον καρπό σας στον λαό μου Ισραήλ, δεδομένου ότι πλησιάζουν να έρθουν. Επειδή, δέστε, εγώ κοιτάζω επάνω σας, και θα στραφώ σε σας, και θα αροτριαστείτε και θα σπαρθείτε... Και από σας θα πληθύνω ανθρώπους, ολόκληρο τον οίκο Ισραήλ, αυτόν ολόκληρον. Και οι πόλεις θα κατοικηθούν, και οι ερημώσεις θα οικοδομηθούν. Και από σας θα πληθύνω ανθρώπους και κτήνη, και θα αυξηθούν και θα καρποφορήσουν. Ναι θα σας κατοικήσω όπως ήσασταν πρωτύτερα, και θα σας αγαθοποιήσω περισσότερο από ό,τι στις αρχές σας, και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος» (Ιεζεκιήλ 36:6-11)

Το ιστορικό γεγονός: Η σύνοδος της Βασιλείας για την ίδρυση του ισραήλ (1897)
Στις 29 Αυγούστου του 1897, αντιπροσωπείες από 16 χώρες συγκεντρώθηκαν στη Βασιλεία της Ελβετίας για το πρώτο Σιωνιστικό Συνέδριο. Ο Χερτσλ έγραψε, αργότερα, στο ημερολόγιό του: «Στη Βασιλεία δημιούργησα το εβραϊκό κράτος. Αν το φωνάξω τώρα, θα με περιγελάσουν παντού. Όμως σε πέντε χρόνια ίσως, αν όχι σε πέντε, οπωσδήποτε σε πενήντα, όλοι θα το γνωρίζουν». Ακριβώς 50 χρόνια μετά, ο ΟΗΕ ψηφίζει (29 Νοεμβρίου 1947) την ίδρυση ανεξάρτητου κράτους του Ισραήλ.

2) Η προφητεία: Τα ξερά κόκαλα ξαναζούν και οι τάφοι ανοίγουν.
«Το χέρι του Κυρίου στάθηκε επάνω μου, και με έβγαλε έξω διαμέσου του πνεύματος του Κυρίου, και με έβαλε στο μέσον μιας πεδιάδας, κι αυτή ήταν γεμάτη από κόκαλα... Και είπε σε μένα: Γιε ανθρώπου, μπορούν αυτά τα κόκαλα να αναζήσουν; Και είπα: Κύριε Θεέ, εσύ ξέρεις... Και μου είπε: Γιε ανθρώπου, αυτά τα κόκαλα είναι ολόκληρος ο οίκος Ισραήλ. Δες, αυτοί λένε: Τα κόκαλά μας ξεράθηκαν, και η ελπίδα μας χάθηκε, εμείς αφανιστήκαμε. Γι’ αυτό, προφήτευσε, και πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός. Δες, λαέ μου, εγώ ανοίγω τους τάφους σας, και θα σας ανεβάσω από τους τάφους σας, θα σας φέρω στη γη του Ισραήλ. Και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν, λαέ μου, ανοίξω τους τάφους σας, και σας ανεβάσω από τους τάφους σας. Και θα σας δώσω το πνεύμα μου, και θα αναζήσετε, και θα σας τοποθετήσω στη γη σας, και θα γνωρίσετε, ότι εγώ ο Κύριος μίλησα και εκτέλεσα, λέει ο Κύριος» (Ιεζεκιήλ 37:1,3, 11-14).

«Γι’ αυτό, δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και δεν θα πουν πια: Ζει ο Κύριος, που ανέβασε τους γιους Ισραήλ από τη γη τής Αιγύπτου, αλλά: Ζει ο Κύριος, που ανέβασε τους γιους Ισραήλ από τη γη του βορρά, και από όλους τους τόπους, όπου τους είχε διώξει, και θα τους επαναφέρω πάλι στη γη τους, που είχα δώσει στους πατέρες τους. Δέστε, θα στείλω πολλούς ψαράδες, λέει ο Κύριος, και θα τους ψαρέψουν, και ύστερα απ' αυτά, θα στείλω πολλούς κυνηγούς, και θα τους κυνηγήσουν από κάθε βουνό, και από κάθε λόφο, και από τις σχισμές των βράχων. Επειδή, τα μάτια μου είναι επάνω σε όλους τούς δρόμους τους. Δεν είναι κρυμμένοι από το πρόσωπό μου ούτε η ανομία τους είναι κρυμμένη μπροστά από τα μάτια μου. Και πρώτα, θα ανταποδώσω διπλάσια την ανομία τους, και την αμαρτία τους. Επειδή, μόλυναν τη γη μου με τα πτώματα των βδελυγμάτων τους, και γέμισαν την κληρονομιά μου από τα μολύσματά τους» (Ιερεμίας 16:14-18).

«ΟΤΑΝ ο Κύριος επανέφερε τους αιχμαλώτους της Σιών, ήμασταν όπως οι ονειρευόμενοι. Τότε, το στόμα μας γέμισε από γέλιο, και η γλώσσα μας από αγαλλίαση. Τότε, έλεγαν ανάμεσα στα έθνη: Μεγαλεία έκανε γι' αυτούς ο Κύριος. Μεγαλεία έκανε ο Κύριος για μας, γεμίσαμε από χαρά. Επίστρεψε, Κύριε, τους αιχμαλώτους μας, όπως τους χειμάρρους στον Νότο. Εκείνοι που σπέρνουν με δάκρυα, θα θερίσουν με αγαλλίαση. Όποιος βγαίνει, και κλαίει, βαστάζοντας πολύτιμο σπόρο, αυτός, σίγουρα, θα επιστρέψει με αγαλλίαση, βαστάζοντας τα χειρόβολά του» (Ψαλμός 126).

Το ιστορικό γεγονός: Το ολοκαύτωμα και η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (1933-1947)
Στις 29 Νοεμβρίου 1947, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψηφίζει την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, ακριβώς 50 χρόνια μετά τη σύνοδο της Βασιλείας και τα λόγια του Χερτσλ, ότι σε 50 χρόνια όλοι θα το γνωρίζουν. Το σιωνιστικό κίνημα το ακολουθεί το Ολοκαύτωμα. Αυτή η πορεία μοιάζει να είναι ίδια με την πορεία για την απελευθέρωση από τη χώρα του βορρά. Πρώτα οι ψαράδες και μετά οι κυνηγοί. Τότε, οι ψαράδες ήταν όσοι Εβραίοι, αλλά και Χριστιανοί παρότρυναν τους Εβραίους της Διασποράς να επιστρέψουν στη γη Ισραήλ. Εκείνοι που επέστρεψαν σώθηκαν από τους Ναζί (τους κυνηγούς) που ακολούθησαν. Γι’ αυτό και τώρα είναι σημαντικό να επιστρέψουν οι Εβραίοι στο Ισραήλ.

3) Η προφητεία: Η συνένωση των ράβδων του Ιούδα και του Ιωσήφ
«ΚΑΙ έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας: Κι εσύ, γιε ανθρώπου, πάρε για τον εαυτό σου μια ράβδο, και γράψε επάνω σ' αυτή, για τον Ιούδα, και για τους γιους Ισραήλ, των συνακολούθων του. Πάρε και μια άλλη ράβδο, και γράψε επάνω σ' αυτή, για τον Ιωσήφ, η ράβδος τού Εφραΐμ, και ολόκληρου του οίκου Ισραήλ, των συνακολούθων του. Και σύνδεσέ τες στον εαυτό σου μία προς μία, σε μία ράβδο, και θα γίνουν στο χέρι σου μία... Και πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός. Δέστε, εγώ θα πάρω τούς γιους Ισραήλ από το μέσον των εθνών όπου πήγαν, και θα τους συγκεντρώσω από παντού, και θα τους φέρω στη γη τους. Και θα τους κάνω έθνος μέσα στη γη, επάνω στα βουνά τού Ισραήλ, και βασιλιάς θα είναι επάνω σε όλους αυτούς και δεν θα είναι πλέον δύο έθνη, και δεν θα είναι στο εξής χωρισμένοι σε δύο βασίλεια» (Ιεζεκιήλ 37:15-17, 21-22).

«Και κατά την ημέρα εκείνη ο Κύριος θα βάλει το χέρι του πάλι, μια δεύτερη φορά, για να αναλάβει το υπόλοιπο του λαού του, που θα μείνει, από την Ασσυρία, και από την Αίγυπτο, και από την Παθρώς, και από την Αιθιοπία, και από το Ελάμ, και από τη Σεναάρ, και από την Αιμάθ, και από τα νησιά της θάλασσας. Και θα υψώσει σημαία στα έθνη, και θα συγκεντρώσει τούς απορριμμένους τού Ισραήλ, και θα συναθροίσει τούς διασκορπισμένους του Ιούδα από τις τέσσερις γωνίες της γης. Και ο φθόνος του Εφραΐμ θα αφαιρεθεί, κι αυτοί που εχθρεύονται τον Ιούδα θα αποκοπούν. Ο Εφραΐμ δεν θα φθονεί τον Ιούδα, και ο Ιούδας δεν θα θλίβει τον Εφραΐμ» (Ησαΐας 11:11-13).

Το ιστορικό γεγονός: Η επανένωση του Ισραήλ (των 10 φυλών του Βόρειου Βασιλείου, που αιχμαλώτισαν οι Ασσύριοι και τους διέσπειραν από τη γη τους) και του Ιούδα (που διέσπειραν οι Βαβυλώνιοι και αργότερα οι Ρωμαίοι). Με πρώτους του Εβραίους της Αιθιοπίας (Φαλάσα) ξεκίνησε η επιστροφή και των φυλών του Ισραήλ. Εβραίοι όλων των χρωμάτων (όπως Ινδοί, Κινέζοι) επιστρέφουν στο Ισραήλ και διεκδικούν τη θέση τους στον λαό του Θεού. Ένας ραβίνος είπε: «Αν θέλετε να μάθετε ποιο είναι το χρώμα του Ιωσήφ, κοιτάξτε στον πολύχρωμο χιτώνα του. Ο Ιωσήφ έχει όλα τα χρώματα».

4) Μελλοντικά γεγονότα
Ο μεγάλος πόλεμος της Μ. Ανατολής (Ψαλμός 83)
Η κρίση έρχεται με τη μορφή δύο πολέμων, στους γείτονες του Ισραήλ που επιζητούν την καταστροφή του και που αυτή τη στιγμή κατέχουν ένα μεγάλο μέρος της γης που ο Θεός έχει υποσχεθεί στο Ισραήλ. Η Βίβλος είναι γεμάτη με προφητείες που δεν έχουν ακόμα εκπληρωθεί και αφορούν στην κρίση που είναι φυλαγμένη για τους άμεσους γείτονες του Ισραήλ.

Στον πρώτο πόλεμο, οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, που αναφέρονται ως οι «σκηνές του Εδώμ» (εδάφιο 6), θα δημιουργήσουν μια συμμαχία με την Ιορδανία, το Λίβανο και τη Συρία, ενάντια στο Ισραήλ. Η καταστροφή από αυτόν τον πόλεμο, και για τις δυο πλευρές [στην οποία περιλαμβάνεται και η ερήμωση της Δαμασκού (Ησαΐας 17)], οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα απειληθεί η ύπαρξη του Ισραήλ, μέχρι του σημείου που δεν θα έχουν άλλη επιλογή, παρά να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο «Επιχείρηση Σαμψών», εξαπολύοντας μαζική αντεπίθεση στους εχθρούς τους, με τη χρήση πυρηνικών όπλων.

Η καταστροφή του Ισραήλ, όπως περιγράφεται στον «Μεγάλο Πόλεμο της Μέσης Ανατολής», θα είναι τόσο μεγάλη που δύσκολα θα ανακάμψει, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό του. Είναι πιθανόν να υπάρξει αύξηση του αντισημιτισμού μετά τον πόλεμο, που θα εξαναγκάσει πολλούς Εβραίους από όλο τον κόσμο να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ για ασφάλεια. Ο Θεός επέτρεψε να εκδηλωθούν διωγμοί ενάντια στους Εβραίους και κατά τον προηγούμενο αιώνα, προκειμένου να τους επανασυνάξει στην πατρίδα τους. [3]

«Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Όταν συγκεντρώσω τον οίκο Ισραήλ από τους λαούς, ανάμεσα στους οποίους είναι διασκορπισμένοι, και αγιαστώ σ' αυτούς μπροστά στα έθνη, τότε θα κατοικήσουν στη γη τους, που είχα δώσει στον δούλο μου Ιακώβ. Και θα κατοικήσουν μέσα σ' αυτή με ασφάλεια, και θα κτίσουν σπίτια, και θα φυτέψουν αμπελώνες. Ναι, θα κατοικήσουν με ασφάλεια, όταν εκτελέσω κρίσεις επάνω σε όλους εκείνους που τους καταφρόνησαν, ολόγυρά τους, και θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός τους» (Ιεζεκιήλ 28:25-26).

Ο πόλεμος του Γωγ (Ιεζεκιήλ 38-39)
Παρατηρήστε ότι η περικοπή του Ιεζεκιήλ (28:25-26) αναφέρει ότι ο Ισραήλ θα κατοικεί με ασφάλεια μόνο όταν θα έχει ακτελέσει ο Θεός την κρίση Του επάνω στους γείτονές του που το περιφρονούν. Ο Ιεζεκιήλ λέει ότι ο Ισραήλ θα κατοικεί με ασφάλεια πριν από τον πόλεμο που περιγράφεται στα κεφάλαια 38-39. Επίσης, παρατηρήστε ότι από τις ορδές του Γωγ και του Μαγώγ, απουσιάζουν μυστηριωδώς οι άμεσοι γείτονες του Ισραήλ, κάτι που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Μεγάλος πόλεμος της Μέσης Ανατολής λαμβάνει χώρα πριν από τον πόλεμο με τον Γωγ και τον Μαγώγ. Ο Θεός θα κρίνει αυτά τα έθνη, επειδή κινήθηκαν εχθρικά ενάντια στο Ισραήλ, σύμφωνα με την υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ «Θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν, και θα καταραστώ εκείνους που σε καταριούνται».

Μέχρι τώρα, οι λαοί του εξωτερικού κύκλου των εχθρών του Ισραήλ δεν έχουν εμπλακεί άμεσα σε πόλεμο μαζί του. Αλλά, έχουν υποστηρίξει τους εχθρούς του εσωτερικού κύκλου, όπως και τους τρομοκράτες, οι οποίοι διεξάγουν ουσιαστικά έναν πόλεμο για χάρη των εξωτερικών εχθρών, και πιο συγκεκριμένα, για χάρη του Ιράν. Όταν θα έχουν εξουδετερωθεί οι λαοί του εσωτερικού κύκλου, με τον Μεγάλο Πόλεμο της Μέσης Ανατολής, τότε θα αναλάβουν δράση τα έθνη του ευρύτερου εξωτερικού κύκλου, μεταξύ των οποίων είναι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες (Μαγώγ, Μεσέχ, Θουβάλ), το Ιράν (Περσία), η Τουρκία (Γομέρ, Θωγαρμά), το Σουδάν (Χους) και η Λιβύη (Φουθ).

Στον τελευταίο πόλεμο, τον Αρμαγεδδώνα, θα συμμετάσχουν όλα τα έθνη της γης, βαδίζοντας ενάντια στο Ισραήλ.
«Και είδα τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους, που έβγαιναν από το στόμα τού δράκοντα, και από το στόμα τού θηρίου, και από το στόμα τού ψευδοπροφήτη, επειδή, είναι πνεύματα δαιμόνων, που εκτελούν σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλιάδες της γης και ολόκληρης της οικουμένης, για να τους συγκεντρώσουν στον πόλεμο εκείνης της μεγάλης ημέρας, του Θεού του Παντοκράτορα» (Αποκάλυψη 16:13-14).

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Στους Κριτές (8:21) διαβάζουμε ότι τους Ζεβεέ και Σαλμανά τους σκότωσε ο Γεδεών και «μάλιστα αφαίρεσε από τις καμήλες τους τους μηνίσκους που κοσμούσαν το λαιμό τους». Μηνίσκος είναι το μισοφέγγαρο, σύμβολο με το οποίο είχαν στολίσει τα ζώα τους, τα πολεμικά τους οχήματα. Σήμερα, αυτό είναι το σύμβολο του Ισλάμ. Είναι τυχαία η αναφορά ειδικά σ’ αυτούς τους δύο στον συγκεκριμένο Ψαλμό; Μάλλον όχι.
[2] Οι ραβίνοι θεωρούν ότι εδώ εννοείται το έργο που έχει κάνει ο Ιούδας για να επαναφέρει τον «αδελφό» του τον Ισραήλ. Και πραγματικά, αυτό το έργο γίνεται στις μέρες μας, αποκλειστικά από το κράτος του Ισραήλ, χωρίς τη συμμετοχή των εθνικών πιστών.
[3] Αποσπάσματα, που αναφέρονται στον Μεγάλο πόλεμο της Μέσης Ανατολής, υπάρχουν στον Ησαΐα 15-25, Ιερεμία 47-49, Ιεζεκιήλ 35-36, Ιωήλ 1:13-20, Αμώς 1-2, Αβδιού, Σοφονία 2, Ζαχαρία 9-11.

Δεν υπάρχουν σχόλια: