16/11/09

Επτά λόγοι γιατί να προσευχόμαστε για το Ισραήλ

1) Ο Θεός δεν τέλειωσε με το Ισραήλ...

«Μήπως ο Θεός απέρριψε το λαό του; Μη γένοιτο... Ο Θεός δεν απέρριψε το λαό του, που τον προγνώρισε» (Ρωμαίους 11:1-2).

«Θα σε οικοδομήσω πάλι, και θα οικοδομηθείς, παρθένα του Ισραήλ...» (Ιερεμίας 31:4).

«Επειδή, τα χαρίσματα και η πρόσκληση του Θεού δεν επιδέχονται μεταμέλεια» (Ρωμαίους 11:29).


2) Ο Λόγος του Θεού μας διατάζει να...

«Προσεύχεστε για την ειρήνη της Ιερουσαλήμ» (Ψαλμός 122:6).

«Όσοι ανακαλείτε τον Κύριο, μη φυλάγετε σιωπή. Και μη δίνετε σ’ αυτόν ανάπαυση, μέχρις ότου συστήσει, και μέχρις ότου κάνει την Ιερουσαλήμ άνεση επάνω στη γη» (Ησαΐας 62:6-7).

«Ας κλάψουν οι ιερείς, οι λειτουργοί του Κυρίου, ανάμεσα στη στοά και το θυσιαστήριο, κι ας πουν: Λυπήσου, Κύριε, το λαό σου, και μη δώσεις την κληρονομιά σου σε όνειδος, ώστε να τους κυριεύσουν τα έθνη...» (Ιωήλ 2:17).


3) Η Εκκλησία έχει μια διαρκή εξάρτηση από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ισραήλ

«...εσύ, ενώ ήσουν αγριελιά, μπολιάστηκες ανάμεσα σ’ αυτά (τα κλαδιά), και έγινες ενεργά συμμέτοχη με τη ρίζα και το πάχος του ήμερου ελιόδεντρου (Ισραήλ). Μη καυχάσαι σε βάρος των κλάδων. Αν, όμως, καυχάσαι σε βάρος τους, εσύ δεν βαστάζεις τη ρίζα, αλλά η ρίζα εσένα» (Ρωμαίους 11:18).

«...που είναι Ισραηλίτες, των οποίων είναι η υιοθεσία, και η δόξα, και οι διαθήκες, και η νομοθεσία, και η λατρεία, και οι υποσχέσεις. Των οποίων είναι οι πατέρες, και από τους οποίους γεννήθηκε ο Χριστός, όσον αφορά τη σάρκα...» (Ρωμαίους 9:4-5).

«Επειδή, ...εσύ αποκόπηκες από τη φυσική αγριελιά και μπολιάστηκες παρά φύση, σε ήμερο ελιόδεντρο (Ισραήλ)...»


4) Οι Εθνικοί έχουν οφεληθεί από την πτώση του εβραϊκού λαού

«...με την πτώση τους έγινε η σωτηρία στα έθνη...» (Ρωμαίους 11:11).

«Επειδή, αν η αποβολή τους είναι συμφιλίωση του κόσμου, τι θα είναι η πρόσληψή τους, παρά ζωή από τους νεκρούς;» (Ρωμαίους 11:15)


5) Ο Θεός αγαπάει το Ισραήλ - Αν έχουμε την αγάπη Του και το Πνεύμα Του δεν θα το αγαπάμε κι εμείς;


«Ναι, σε αγάπησα με αιώνια αγάπη. Γι’ αυτό σε έλκυσα με έλεος» (Ιερεμίας 31:3).

«...σύμφωνα με την εκλογή είναι αγαπητοί για τους πατέρες» (Ρωμαίους 11:28).

«...όποιος αγγίζει εσάς, αγγίζει την κόρη του ματιού του» (Ζαχαρίας 2:8).


6) Η επιστροφή του Ιησού για τη χιλιετή βασιλεία του εξαρτάται από τη σωτηρία του Ισραήλ

«...και να αποστείλει σε σας τον προαναγγελμένο Ιησού Χριστό, τον οποίον πρέπει να δεχθεί ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκατάστασης για όλα όσα μίλησε ο Θεός από παλιά με το στόμα των αγίων προφητών του» (Πράξεις 3:20-21).

«Στο εξής, δεν θα με δείτε, μέχρις ότου πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου» (Ματθαίος 23:39).

«Να, έρχεται μαζί με τα σύννεφα, και θα τον δει κάθε μάτι, κι εκείνοι που τον λόγχισαν» (Αποκάλυψη 1:7).


7) Θα ευλογηθείς αν ευλογείς τον εβραϊκό λαό

«Θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν...» (Γένεση 12:3).

Είναι καθήκον σου να βοηθάς τον εβραϊκό λαό...

«Ευαρεστήθηκαν, πραγματικά, και είναι οφειλέτες τους. Επειδή, τα έθνη έγιναν κοινωνοί τους στα πνευματικά, χρωστούν να τους υπηρετούν και στα υλικά» (Ρωμαίους 15:27).


Τα γεγονότα πίσω από τη διαμάχη Ισραήλ - Παλαιστινιών
Παραθέτουμε έναν κατάλογο 20 γεγονότων που μερικούς τους βολεύει να τα παραβλέπουν στη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή.

1) Το Ισραήλ εγκαταστάθηκε ως έθνος στη γη Χαναάν, το 1312 π.Χ., 2.000 χρόνια πριν την εμφάνιση του Ισλάμ.

2) Οι Άραβες πρόσφυγες στο Ισραήλ άρχισαν να αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ως τμήμα ενός Παλαιστινιακού λαού το 1967, δυο δεκαετίες μετά την ίδρυση του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ.

3) Μετά την κατοχή της γης Χαναάν από τους Ιουδαίους, το 1272 π.Χ., οι Ιουδαίοι κατείχαν τη χώρα για 1.000 χρόνια και είχαν μια συνεχή παρουσία στη χώρα τα προηγούμενα 3.300 χρόνια.

4) Η μοναδική αραβική κυριαρχία από την εποχή της κατάκτησης της χώρα το 635 π.Χ. δεν διάρκησε περισσότερο από 22 χρόνια.

5) Για πάνω από 3.300 χρόνια, η Ιερουσαλήμ ήταν η εβραϊκή πρωτεύουσα. Η πόλη
Αυτή ποτέ δεν υπήρξε πρωτεύουσα κάποιου αραβικού ή μουσουλμανικού κράτους. Ακόμα κι όταν οι Ιορδανοί κατείχαν την πόλη της Ιερουσαλήμ, ποτέ δεν ζήτησαν να την κάνουν πρωτεύουσά τους, και οι Άραβες ηγέτες δεν την επισκέφτονταν.

6) Η Ιερουσαλήμ αναφέρεται πάνω από 700 φορές στις εβραϊκές Γραφές, ενώ δεν αναφέρεται ούτε μία φορά στο Κοράνι.

7) Ο βασιλιάς Δαβίδ ίδρυσε την πόλη της Ιερουσαλήμ. Ο Μωάμεθ ποτέ δεν ήρθε στην Ιερουσαλήμ.

8) Οι Εβραίοι προσεύχονται με το πρόσωπο στραμμένο προς την Ιερουσαλήμ. Οι Μουσουλμάνοι προσεύχονται με την πλάτη τους στραμμένη προς την Ιερουσαλήμ.

9) Το 1948 οι Άραβες ηγέτες ενθάρρυναν τους άραβες πρόσφυγες να φύγουν από το Ισραήλ, με την υπόσχεση ότι θα καθάριζαν τη χώρα από τους Εβραίους. Το 68% από αυτούς εγκατέλειψαν τη χώρα χωρίς να δουν ούτε έναν Ισραηλινό στρατιώτη.

10) Οι Εβραίοι πρόσφυγες αναγκάστηκαν να φύγουν από τις αραβικές χώρες λόγω της αραβικής κτηνωδίας, των διωγμών και των πογκρόμ.

11) Ο αριθμός των Αράβων προσφύγων που εγκατέλειψαν το Ισραήλ το 1948 υπολογίζεται γύρω στους 630.000. Ο αριθμός των Εβραίων προσφύγων από τις αραβικές χώρες υπολογίζεται περίπου ο ίδιος.

12) Οι Άραβες πρόσφυγες σκόπιμα δεν απορροφήθηκαν ούτε ενοποιήθηκαν στις αραβικές χώρες στις οποίες κατέφυγαν, παρά την τεράστια εδαφική έκταση αυτών των χωρών. Από τα 100.000.000 προσφύγων από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αυτοί είναι η μοναδική προσφυγική ομάδα στον κόσμο που ποτέ δεν απορροφήθηκε ούτε ενοποιήθηκε στις χώρες με τον ίδιο με αυτούς πληθυσμό. Πάνω από 5.000.000 Εβραίοι πρόσφυγες απορροφήθηκαν πλήρως στο Ισραήλ, μια χώρα με μέγεθος ίσο με αυτό της πολιτείας New Jersey στις ΗΠΑ.

13) Οι Άραβες αντιπροσωπεύονται από 8 διαφορετικά έθνη, μέσα στα οποία δεν περιλαμβάνονται οι Παλαιστίνιοι. Υπάρχει μόνο ένα εβραϊκό έθνος. Τα αραβικά έθνη ξεκίνησαν και τους πέντε πολέμους κατά του Ισραήλ και τους έχασαν. Το Ισραήλ υπερασπίστηκε τον εαυτό του κάθε φορά και νίκησε.

14) Ο Καταστατικός Χάρτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (P.L.O.) εξακολουθεί να αναφέρεται στην καταστροφή του Κράτους του Ισραήλ. Το Ισραήλ παραχώρησε στους Παλαιστίνιους το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Όχθης, με αυτονομία υπό την Παλαιστινιακή Αρχή και τους προμήθευσε με όπλα.

15) Υπό την ιορδανική διακυβέρνηση, οι ιεροί τόποι των Εβραίων βεβηλώθηκαν και απαγορεύτηκε στους Εβραίους η πρόσβαση σε χώρους λατρείας. Υπό την Ισραηλινή διακυβέρνηση, όλοι οι ιερές τοποθεσίες των Μουσουλμάνων και των Χριστιανών διαφυλάχθηκαν και είναι προσιτές σε ανθρώπους όλων των θρησκειών.

16) Από τα 690 ψηφίσματα του Γενικής Συνόδου του ΟΗΕ, που έγιναν πριν από το 1990, τα 429 ήταν κατά του Ισραήλ.

17) Οι αναφορές του ΟΗΕ για το Ισραήλ και τους Άραβες, από τα 175 ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, που έγιναν πριν από το 1990, τα 97 απευθύνονταν κατά του Ισραήλ.

18) Ο ΟΗΕ δε διαμαρτυρήθηκε όταν οι Ιορδανοί κατέστρεψαν 58 συναγωγές στην Ιερουσαλήμ.

19) Ο ΟΗΕ δε διαμαρτυρήθηκε όταν οι Ιορδανοί βεβήλωσαν το αρχαίο εβραϊκό νεκροταφείο πάνω στο Όρος των Ελαιών.

20) Ο ΟΗΕ δε διαμαρτυρήθηκε όταν οι Ιορδανοί επέβαλαν μια πολιτική απαρτχάιντ (apartheid) και εμπόδιζαν τους Εβραίους να επισκέπτονται το Όρος του Ναού και το Δυτικό Τείχος. Οι καιροί αυτοί είναι απίστευτοι. Οφείλουμε να αναρωτηθούμε ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος μας. Τι θα πούμε στα εγγόνια μας ότι κάναμε όταν υπήρξε κάποιο σημείο αλλαγής στη μοίρα των Εβραίων, μια ευκαιρία για να κάνουμε τη διαφορά;

Συνεπώς, σε ποιον ανήκει πραγματικά αυτή η γη;
Σαν Χριστιανοί, όταν ψάχνουμε για την απάντηση στην ερώτηση αυτή, υπάρχει μόνον ένα μέρος στο οποίο θα πρέπει να ψάξουμε. Όχι στο CNN ή στο BBC! Η Βίβλος είναι η μοναδική εξουσία. Αν ακολουθήσουμε τη σειρά των περικοπών αυτών, ξαφνικά θα μας γίνει πολύ ξακάθαρο σε ποιον ανήκει αυτή η διαφιλονικούμενη γη...

«Του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμά της, η οικουμένη, και όσα κατοικούν σ’ αυτήν» (Ψαλμός 24:1). Στον Κύριο ανήκει η χώρα - Αυτός μπορεί να την κάνει ό,τι θέλει.

«Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Κυρίου, τη γη όμως την έδωσε στους γιους των ανθρώπων» (Ψαλμός 115:16).

«Και διόρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας τους» (Πράξεις 17:26).

Και τώρα για την πιο δεσμευτική και νόμιμη πράξη για τη χώρα αυτή που γράφτηκε ποτέ, γιατί έχει γραφτεί από τον ίδιο τον Θεό...

«Τη διαθήκη που έκανε στον Αβραάμ, και τον όρκο του στον Ισαάκ, και τον επιβεβαίωσε στον Ιακώβ ως νόνο, προς τον Ισραήλ ως μια αιώνια διαθήκη λέγοντας: Σε σένα θα δώσω τη γη Χαναάν...» (Ψαλμός 105:9-11).

«Ναι», θα πεις, «αλλά ο Ισραήλ παρέβηκε τη διαθήκη». Όχι δεν την παρέβηκε! Όταν ο Θεός έκανε τη διαθήκη με τον Ισραήλ, έπεσε έκσταση επάνω στον Αβραάμ. Ο Ισραήλ παράκουσε τον Θεό, αλλά δεν παρέβηκε τις υποσχέσεις της διαθήκης. Ο Αβραάμ δεν υποσχέθηκε τίποτε στον Θεό - επειδή κοιμόταν (Γένεση 15:12).

Παρ’ όλα αυτά ο Θεός διασκόρπισε τους Εβραίους, αλλά και τους υποσχέθηκε ότι θα τους συγκέντρωνε και πάλι στα τέλη των αιώνων.

«Και ο Κύριος θα σε διασπείρει σε όλα τα έθνη, από τη μια άκρη της γης μέχρι την άλλη άκρη της γης...» (Δευτερονόμιο 28:64).

«Επειδή, να, έρχονται ημέρες, λέγει ο Κύριος, και θα επιστρέψω την αιχμαλωσία του λαού μου του Ισραήλ και του Ιούδα, λέει ο Κύριος και θα τους επιστρέψω στη γη, που έδωσα στους πατέρες τους, και θα την κυριεύσουν» (Ιερεμίας 30:3).

Επιφανειακά, η αιτία της διαμάχης μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαισινίων είναι για τα λεγόμενα «κατεχόμενα εδάφη», τα οποία δεν είναι τόσο κατεχόμενα όσο διαφιλονικούμενα. Και οι δυο πλευρές διεκδικούν τα εδάφη αυτά σαν δικά τους. Όπως είδαμε, όμως, ο Θεός έχει σαφώς δώσει τα διαφιλονικούμενα εδάφη στο λαό Ισραήλ. Έτσι, ως Χριστιανοί, δεν έχουμε άλλη επιλογή, παρά να συμφωνήσουμε με τον Κύριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: